Zrobienie ołtarza kadzidlanego
Zrobił także ołtarz do kadzenia z drewna akacjowego, na łokieć długi i na łokieć szeroki, kwadratowy, na dwa łokcie wysoki, a z niego wychodziły rogi. I pokrył go szczerym złotem – jego wierzch, jego ściany wokoło i jego rogi. Zrobił też dokoła niego złotą listwę. Zrobił dwa złote pierścienie do niego, pod jego listwą, na dwóch jego narożnikach, po obu bokach, przez które przewleczono drążki, aby był na nich noszony. Zrobił także drążki z drewna akacjowego i pokrył je złotem.
Sporządzenie oleju do namaszczania i kadzidła
Sporządził też olejek do świętego namaszczenia i wonne kadzidło, tak jak się robi wonności.
Zrobienie ołtarza całopaleń
Zrobił również ołtarz do całopalenia z drewna akacjowego, na pięć łokci długi i na pięć łokci szeroki, kwadratowy, na trzy łokcie wysoki. I zrobił rogi na jego czterech narożnikach, rogi wychodziły z niego. I pokrył go miedzią. Zrobił też wszystkie naczynia do ołtarza, kociołki, szufle, miednice, widełki i łopaty na rozżarzone węgle. Wszystkie naczynia do niego zrobił z miedzi. Zrobił także do ołtarza miedzianą kratę na kształt sieci pod obramowaniem, od spodu aż do połowy wysokości. I odlał cztery pierścienie na czterech rogach miedzianej kraty jako uchwyty na drążki. Porobił również drążki z drewna akacjowego i pokrył je miedzią. I włożył drążki w te pierścienie po obu bokach ołtarza, aby był na nich noszony, zrobił go z desek, wewnątrz był pusty.
Zrobienie kadzi miedzianej
Zrobił też kadź z miedzi i do niej miedzianą podstawę ze zwierciadeł kobiet, które gromadnie przychodziły przed wejście do Namiotu Zgromadzenia.
Urządzenie dziedzińca przybytku
Zrobił także dziedziniec: na południu po prawej stronie zasłony dziedzińca były ze skręconego bisioru, na sto łokci, do nich dwadzieścia słupów, a do nich dwadzieścia miedzianych podstawek, haki na słupach i ich klamry ze srebra. Także po stronie północnej zasłony na sto łokci, do nich dwadzieścia słupów i do nich dwadzieścia miedzianych podstawek, haki na słupach i ich klamry ze srebra. A od zachodniej strony były zasłony na pięćdziesiąt łokci, do nich dziesięć słupów i do nich dziesięć podstawek, haki na słupach i ich klamry ze srebra. A z przodu po stronie wschodniej były zasłony na pięćdziesiąt łokci. Zasłony na piętnaście łokci były po jednej stronie, do nich trzy słupy i trzy podstawki. I po drugiej stronie bramy dziedzińca, z jednej i z drugiej strony, piętnaście łokci zasłon, do nich trzy słupy i trzy podstawki. Wszystkie zasłony dziedzińca wokoło były ze skręconego bisioru, a podstawki słupów z miedzi, haki na słupach i klamry ze srebra, także pokrycia ich głowic ze srebra, wszystkie słupy dziedzińca były oklamrowane srebrem. Zasłona do bramy dziedzińca była haftowana, z błękitnej tkaniny, purpury, karmazynu i skręconego bisioru, długa na dwadzieścia łokci, wysoka na pięć łokci jak inne zasłony dziedzińca. A do nich cztery słupy i cztery miedziane podstawki, haki do nich były ze srebra, pokrycia ich głowic i klamry też były ze srebra. Wszystkie kołki przybytku i dziedzińca wokoło były z miedzi.
Ilość szlachetnego kruszcu zużytego na przybytek
Oto obliczenie rzeczy do przybytku, do Przybytku Świadectwa, które zostały obliczone na rozkaz Mojżesza przez Itamara, syna kapłana Aarona, do służby Lewitów. A Besalel, syn Uriego, syna Chura, z pokolenia Judy, zrobił wszystko, co Pan rozkazał Mojżeszowi, a z nim Oholiab, syn Achisamaka, z pokolenia Dana, rytownik, wybitny rzemieślnik i haftujący na błękitnej tkaninie, na purpurze, na karmazynie i na bisiorze. Całego złota zużytego na wykonanie wszelkich robót świątyni – złota z darów – było dwadzieścia dziewięć talentów i siedemset trzydzieści syklów według sykla świątynnego. Srebra zaś od przeliczonych spośród zgromadzenia było sto talentów i tysiąc siedemset siedemdziesiąt pięć syklów według sykla świątynnego. Od każdej głowy pół sykla według sykla świątynnego, od wszystkich, którzy zostali policzeni, od dwudziestu lat i wyżej, a ludzi tych było sześćset trzy tysiące pięciuset pięćdziesięciu. A było sto talentów srebra do odlewania podstawek świątyni i podstawek zasłony, sto podstawek ze stu talentów, talent na podstawkę. A z tysiąca siedmiuset siedemdziesięciu pięciu syklów zrobił haki na słupy i pokrył ich głowice, i oklamrował je. Miedzi zaś złożonej w ofierze było siedemdziesiąt talentów i dwa tysiące czterysta syklów. I odlał z niej podstawki do wejścia do Namiotu Zgromadzenia i miedziany ołtarz, i do niego miedzianą kratę oraz wszystkie naczynia do ołtarza. I podstawki do dziedzińca wokoło, podstawki do bramy dziedzińca, wszystkie kołki przybytku oraz kołki dziedzińca wokoło.
Sporządzenie szat kapłańskich
Także z błękitnej tkaniny, purpury i karmazynu zrobili szaty do służby, do posługiwania w świątyni. Zrobili też święte szaty dla Aarona, jak Pan rozkazał Mojżeszowi. I zrobili efod ze złota, błękitnej tkaniny, purpury, karmazynu i skręconego bisioru. Naklepali też złote blaszki i nacięli z nich nici do przetykania haftem błękitnej tkaniny, purpury, karmazynu i bisioru. Zrobili do niego naramienniki, aby się jeden z drugim mógł złączyć. Łączyły się na dwóch końcach. Także pas do efodu, który był na nim, z tego samego był i tak samo zrobiony: ze złota, błękitnej tkaniny, purpury, karmazynu i skręconego bisioru, jak Pan rozkazał Mojżeszowi. Do tego obrobili kamienie onyksu osadzone w złotych oprawkach, wyryte tak jak pieczęci bywają ryte, z imionami synów Izraela. I umieścili je na naramiennikach efodu, aby były kamieniami pamiątkowymi dla synów Izraela, jak Pan rozkazał Mojżeszowi. Zrobili też haftowany pektorał podobnie jak efod: ze złota, błękitnej tkaniny, purpury, karmazynu i skręconego bisioru. Był kwadratowy, zrobili podwójny pektorał, na piędź długości i na piędź szerokości, złożony we dwoje. I osadzili w nim cztery rzędy kamieni w tym porządku: karneol, topaz i szmaragd w pierwszym rzędzie. A w drugim rzędzie: karbunkuł, szafir i diament. A w trzecim rzędzie: hiacynt, agat i ametyst. A w czwartym rzędzie: beryl, onyks i jaspis, wszystkie osadzone w złotych oprawach. A tych kamieni z imionami synów Izraela było dwanaście, według ich imion, które ryte były jak na pieczęci, każdy według swego imienia, według dwunastu pokoleń. Zrobili też do pektorału łańcuszki plecione ze szczerego złota. Zrobili także dwie złote oprawki i dwa złote pierścienie i przyczepili te dwa pierścienie do obu rogów pektorału. I włożyli te dwa złote łańcuszki w oba pierścienie u rogów pektorału. Drugie zaś końce obu łańcuszków przymocowali do tych dwóch oprawek i przyprawili z przodu do naramienników efodu. Zrobili również dwa złote pierścienie, które przymocowali do dwóch rogów pektorału na jego wewnętrznym brzegu, który był od strony efodu. Zrobili jeszcze dwa złote pierścienie, które przyprawili na dwie strony efodu, u dołu, naprzeciwko jego spojenia, ponad pasem efodu. I przywiązali pektorał jego pierścieniami do pierścieni efodu sznurem błękitnym, aby był nad pasem efodu, żeby pektorał nie odstawał od efodu, jak Pan rozkazał Mojżeszowi. Zrobili także tkany płaszcz pod efod, cały z błękitnej tkaniny, a pośrodku płaszcza otwór, jak otwór w pancerzu, i obwódkę dokoła brzegu, aby się nie rozdzierał. Także u dołu tego płaszcza zrobili jabłka granatu z błękitnej tkaniny, purpury, karmazynu i skręconego bisioru. Zrobili też dzwonki ze szczerego złota i pozawieszali te dzwonki między te jabłka granatu u dołu dokoła płaszcza, pośród jabłek granatu, dzwonek, a potem jabłko granatu i znów dzwonek, i jabłko granatu, u dołu dokoła płaszcza do usługiwania, jak Pan rozkazał Mojżeszowi. Zrobili też dla Aarona i jego synów szaty tkane z bisioru. Mitrę także z bisioru i ozdobne mitry z bisioru, i spodnie ze skręconego bisioru. Pas także ze skręconego bisioru, błękitnej tkaniny, purpury i karmazynu, haftowany, jak Pan rozkazał Mojżeszowi. Zrobili też blaszkę do świętej korony ze szczerego złota i wyryli na niej napis jak na pieczęci: „Świętość Panu”. A przymocowali do niej sznur z błękitnej tkaniny, aby była przywiązana na przodzie mitry, jak Pan rozkazał Mojżeszowi.