Przepisy dotyczące określonych świąt
I Pan powiedział do Mojżesza:
— Przemów do synów Izraela i powiedz im: Uroczyste święta Pana, które będziecie ogłaszać jako święte zgromadzenia. One są moimi uroczystymi świętami. Przez sześć dni będziecie wykonywać pracę, ale siódmy dzień będzie szabatem odpoczynku, świętym zgromadzeniem, nie będziecie wykonywać wtedy żadnej pracy. Jest to szabat Pana we wszystkich waszych domach. Oto uroczyste święta Pana, święte zgromadzenia, które będziecie ogłaszać w ich oznaczonych porach: W pierwszym miesiącu, czternastego dnia tego miesiąca, o zmierzchu, jest Pascha Pana. A piętnastego dnia tego miesiąca będzie Święto Przaśników dla Pana. Przez siedem dni będziecie jeść przaśne chleby. Pierwszego dnia będziecie mieć święte zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać żadnej uciążliwej pracy. Lecz będziecie składali Panu ofiarę spalaną przez siedem dni. Siódmego dnia będzie święte zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać żadnej ciężkiej pracy.
I Pan powiedział do Mojżesza:
— Przemów do synów Izraela i powiedz im: Gdy wejdziecie do ziemi, którą wam daję, i będziecie zbierać plony, wtedy przyniesiecie do kapłana snop z pierwocin waszego plonu. I on będzie kołysał tym snopem przed Panem, aby był przyjęty za was. Nazajutrz po sabacie kapłan będzie nim kołysał. W dniu kołysania tym snopem złożycie w ofierze rocznego baranka bez skazy jako całopalenie dla Pana. Wraz z nim na ofiarę pokarmową dwie dziesiąte efy mąki pszennej zmieszanej z oliwą jako ofiarę spalaną Panu na miłą woń, a do tego także ofiarę z płynów, jedną czwartą hinu wina. Nie będziecie jeść chleba ani prażonego ziarna, ani świeżych kłosów aż do dnia, w którym przyniesiecie ofiarę waszemu Bogu. Będzie to wieczna ustawa przez wszystkie wasze pokolenia, we wszystkich waszych mieszkaniach. I odliczycie sobie od pierwszego dnia po szabacie, od dnia, w którym przynieśliście snop kołysania, siedem pełnych tygodni. Aż do pierwszego dnia po siódmym szabacie odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie Panu nową ofiarę pokarmową. Przyniesiecie z waszych domów dwa chleby na ofiarę kołysania. Będą one z dwóch dziesiątych efy mąki pszennej, upieczone na zakwasie, to będą pierwociny dla Pana. Razem z tym chlebem złożycie w ofierze siedem rocznych baranków bez skazy, jednego młodego cielca i dwa barany. Będą one na ofiarę całopalenia dla Pana wraz z ich ofiarą pokarmową i ofiarami z płynów. Będzie to ofiara spalana na miłą woń dla Pana. Złożycie też jednego kozła na ofiarę za grzech i dwa roczne baranki na ofiarę pojednawczą. I kapłan będzie je kołysał razem z chlebem pierwocin na ofiarę kołysania przed Panem wraz z dwoma barankami. One będą poświęcone Panu, przeznaczone dla kapłana. I ogłosicie w tym dniu święto, będzie to dla was święte zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać żadnej uciążliwej pracy. To będzie wieczysta ustawa we wszystkich waszych domach, przez wszystkie wasze pokolenia. A gdy będziecie zbierać plony waszej ziemi, nie będziesz wycinać doszczętnie skraju twego pola i nie będziesz zbierać pokłosia twoich plonów. Zostawisz je dla ubogiego i przybysza. Ja jestem Pan, wasz Bóg.
Pan dalej mówił do Mojżesza:
— Przemów do synów Izraela i powiedz im: W siódmym miesiącu, pierwszego dnia tego miesiąca, będziecie mieli szabat, upamiętnienie przez trąbienie, święte zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać żadnej uciążliwej pracy, lecz złożycie Panu ofiarę spalaną.
Pan powiedział jeszcze do Mojżesza:
— Lecz dziesiątego dnia tego siódmego miesiąca będzie Dzień Przebłagania. Będzie to dla was święte zgromadzenie, będziecie trapić swoje dusze i składać Panu ofiarę spalaną. W tym dniu nie będziecie wykonywać żadnej pracy, gdyż jest to Dzień Przebłagania, żeby dokonano dla was przebłagania przed Panem, waszym Bogiem. Każdy bowiem człowiek, który nie będzie trapił swojej duszy tego dnia, zostanie wykluczony ze swego ludu. Także każdego, kto będzie wykonywał jakąkolwiek pracę w tym dniu, zgładzę spośród jego ludu. Nie będziecie wykonywać żadnej pracy, będzie to wieczysta ustawa przez wszystkie wasze pokolenia, we wszystkich waszych domach. Będzie to dla was szabat odpoczynku i będziecie trapić swoje dusze. Dziewiątego dnia tego miesiąca, wieczorem, od wieczora aż do wieczora, będziecie obchodzić wasz szabat.
Pan dalej mówił do Mojżesza:
— Przemów do synów Izraela i powiedz im: Piętnastego dnia tego siódmego miesiąca będzie Święto Namiotów przez siedem dni dla Pana. Pierwszego dnia będzie święte zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać żadnej uciążliwej pracy. Przez siedem dni będziecie składać Panu ofiarę spalaną. Ósmego dnia będziecie mieć święte zgromadzenie i będziecie składać Panu ofiarę spalaną. Jest to święto, żadnej uciążliwej pracy nie będziecie wykonywać. To są święta Pana, które ogłosicie jako święte zgromadzenia, abyście składali Panu ofiarę spalaną, całopalenie, ofiarę pokarmową, ofiarę pojednawczą i ofiary z płynów, każdą w swój dzień. Oprócz szabatów Pana, oprócz waszych darów, oprócz wszystkich waszych ślubów i wszystkich waszych dobrowolnych ofiar, które będziecie składać Panu. Piętnastego dnia siódmego miesiąca, gdy zbierzecie plony ziemi, będziecie obchodzili święto dla Pana przez siedem dni, w pierwszym dniu będzie odpoczynek, także w ósmym dniu będzie odpoczynek. Pierwszego dnia weźmiecie sobie owoce z najlepszych drzew, gałązki palmowe, gałązki gęstych drzew i wierzbiny znad potoku i będziecie się weselić przed Panem, waszym Bogiem, przez siedem dni. Będziecie obchodzić to święto dla Pana przez siedem dni, co rok. Będzie to wieczysta ustawa przez wszystkie wasze pokolenia. W siódmym miesiącu będziecie je obchodzić. Przez siedem dni będziecie mieszkać w szałasach. Wszyscy urodzeni Izraelici będą mieszkać w szałasach. Aby wasze pokolenia wiedziały, że kazałem synom Izraela mieszkać w szałasach, gdy wyprowadziłem ich z ziemi Egiptu. Ja jestem Pan, wasz Bóg.
I ogłosił Mojżesz synom Izraela te święta Pana.
Ustawienie lamp na świeczniku
I Pan powiedział do Mojżesza:
— Rozkaż synom Izraela, aby przynieśli ci czystą, wyciśniętą oliwę z oliwek, na oświetlenie, aby lampy ciągle się paliły. Aaron sporządzi je na zewnątrz zasłony Świadectwa, w Namiocie Zgromadzenia, aby się paliły od wieczora aż do poranka przed Panem nieustannie. Będzie to wieczysta ustawa przez wszystkie wasze pokolenia. Będzie ustawiał lampy na czystym świeczniku przed Panem nieustannie.
Chleby pokładne
— Weźmiesz też mąki pszennej i upieczesz z niej dwanaście placków, każdy placek będzie z dwóch dziesiątych efy. Potem ułożysz je w dwóch rzędach, po sześć w każdym rzędzie, na czystym stole przed Panem. Na każdy rząd położysz czystego kadzidła, aby było pamiątką na chlebie, ofiarą spaloną dla Pana. W każdy dzień szabatu kapłan będzie je nieustannie układać przed Panem, biorąc je od synów Izraela jako wieczne przymierze. I będą należały do Aarona i jego synów: będą je jeść w miejscu świętym, gdyż jest to dla nich najświętsza rzecz ze spalanych ofiar Pana jako wieczysta ustawa.