Księga Liczb

Kapłańskie błogosławieństwo

Potem Pan powiedział do Mojżesza:
— Powiedz Aaronowi i jego synom: Tak będziecie błogosławić synów Izraela, mówiąc do nich: „Niech ci błogosławi Pan i niech cię strzeże. Niech Pan rozjaśni nad tobą swoje oblicze i niech ci będzie łaskawy. Niech Pan zwróci ku tobie swoje oblicze i niech da ci pokój.” I będą wzywać mojego imienia nad synami Izraela, a ja im będę błogosławił.

Dary ofiarne wodzów ludu

W dniu, w którym Mojżesz zakończył wznoszenie przybytku, namaścił go i poświęcił wraz ze wszystkimi jego sprzętami, a także ołtarz ze wszystkimi jego naczyniami, namaścił je i poświęcił. Naczelnicy Izraela, głowy domów swoich ojców, którzy byli naczelnikami z każdego pokolenia i przełożonymi nad tymi, którzy zostali spisani, złożyli ofiary. Przynieśli swoje ofiary przed Pana: sześć krytych wozów, dwanaście wołów, po jednym wozie na dwóch naczelników i po jednym wole na każdego, i przyprowadzili to przed przybytek. Wtedy Pan powiedział do Mojżesza:
— Weź to od nich na potrzebę służby w Namiocie Zgromadzenia i oddaj to Lewitom, każdemu według potrzeby jego służby.
Mojżesz wziął więc te wozy i woły i oddał je Lewitom. Dwa wozy i cztery woły dał synom Gerszona według potrzeby ich służby. Cztery zaś wozy i osiem wołów dał synom Merariego według potrzeby ich służby, pod nadzorem Itamara, syna kapłana Aarona. Ale synom Kehata nie dał nic, bo ich służba w świątyni polegała na noszeniu na ramionach. Naczelnicy ofiarowali swoje dary przed ołtarzem na jego poświęcenie, w tym dniu, w którym został namaszczony. I Pan powiedział do Mojżesza:
— Niech złożą swoje ofiary, inny naczelnik każdego dnia, na poświęcenie ołtarza.
Pierwszego dnia swoją ofiarę złożył Nachszon, syn Amminadaba, z pokolenia Judy. A jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową, jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła, jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną, jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech. A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Nachszona, syna Amminadaba. Drugiego dnia ofiarę złożył Netaneel, syn Suara, naczelnik z pokolenia Issachara. Złożył on w ofierze jedną srebrną misę wagi stu trzydziestu syklów, jedną srebrną czaszę wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową, jedną czarę z dziesięciu syklów złota pełną kadzidła, jednego młodego cielca, jednego barana i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną, jednego kozła z kóz na ofiarę za grzech. A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Netaneela, syna Suara. Trzeciego dnia ofiarę złożył naczelnik synów Zebulona Eliab, syn Chelona. Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową, jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła, jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną, jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech. A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Eliaba, syna Chelona. Czwartego dnia ofiarę złożył naczelnik synów Rubena Elizur, syn Szedeura. Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową, jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła, jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną, jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech. A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Elizura, syna Szedeura. Piątego dnia ofiarę złożył naczelnik synów Symeona Szelumiel, syn Suriszaddaja. Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową, jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła, jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną, jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech. A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Szelumiela, syna Suriszaddaja. Szóstego dnia ofiarę złożył naczelny synów Gada Eliasaf, syn Deuela. Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową, jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła, jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną, jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech. A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Eliasafa, syna Deuela. Siódmego dnia ofiarę złożył naczelnik synów Efraima Eliszama, syn Ammihuda. Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową, jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła, jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną, jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech. A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Eliszamy, syna Ammihuda. Ósmego dnia ofiarę złożył naczelnik synów Manassesa Gamliel, syn Pedahsura. Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową, jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła, jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną, jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech. A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Gamliela, syna Pedahsura. Dziewiątego dnia ofiarę złożył naczelnik synów Beniamina Abidan, syn Gideoniego. Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową, jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła, jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną, jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech. A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Abidana, syna Gideoniego. Dziesiątego dnia ofiarę złożył naczelnik synów Dana Achiezer, syn Ammiszaddaja. Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową, jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła, jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną, jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech. A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Achiezera, syna Ammiszadaja. Jedenastego dnia ofiarę złożył naczelnik synów Aszera Pagiel, syn Okrana. Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową, jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła, jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną, jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech. A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Pagiela, syna Okrana. Dwunastego dnia ofiarę złożył naczelnik synów Neftalego Achira, syn Enana. Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową, jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła, jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną, jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech. A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Achiry, syna Enana. To było poświęcenie ołtarza, w tym dniu, w którym został namaszczony przez naczelników Izraela: dwanaście srebrnych mis, dwanaście srebrnych czasz, dwanaście złotych czar. Każda srebrna misa ważyła sto trzydzieści syklów, każda czasza – siedemdziesiąt syklów. Całego srebra w tych naczyniach było dwa tysiące czterysta syklów według sykla świątynnego. Złotych czar było dwanaście, pełnych kadzidła, każda ważyła dziesięć syklów według sykla świątynnego. Całego złota w tych czarach było sto dwadzieścia syklów. Wszystkich zwierząt na ofiarę całopalną było: dwanaście cielców, dwanaście baranów, dwanaście jednorocznych jagniąt wraz z ich ofiarą pokarmową i dwanaście kozłów z kóz na ofiarę za grzech. A wszystkich zwierząt na ofiarę pojednawczą było: dwadzieścia cztery woły, sześćdziesiąt baranów, sześćdziesiąt kozłów i sześćdziesiąt jednorocznych jagniąt. To było poświęcenie ołtarza po jego namaszczeniu. A gdy Mojżesz wchodził do Namiotu Zgromadzenia, aby rozmawiać z Bogiem, wtedy słyszał głos mówiącego do niego z przebłagalni, która była nad arką świadectwa, spomiędzy dwóch cherubinów. I przemawiał do niego.