Słowa wstępne do przepisów zakonu
Oto prawo, które Mojżesz przedłożył synom Izraela. To są świadectwa, nakazy i prawa, które Mojżesz ogłosił synom Izraela, kiedy wyszli z Egiptu, po tej stronie Jordanu, w dolinie naprzeciw Bet-Peor, w ziemi Sichona, króla Amorytów, mieszkającego w Cheszbonie, którego Mojżesz i synowie Izraela pobili po wyjściu z Egiptu, i posiedli jego ziemię i ziemię Oga, króla Baszanu – dwóch królów Amorytów, którzy byli po tej stronie Jordanu na wschodzie, od Aroeru, leżącego nad brzegiem rzeki Arnon, aż do góry Sirion, czyli Hermon, i całą równinę po tej stronie Jordanu na wschodzie aż do Morza Pustego, pod zdrojami Pizga.
Dziesięcioro przykazań
I Mojżesz zwołał całego Izraela, i powiedział do nich:
— Słuchaj, Izraelu, nakazów i praw, które dziś mówię do twoich uszu, nauczcie się ich i przestrzegajcie, i wypełniajcie je. Pan, nasz Bóg, zawarł z nami przymierze na Horebie. Pan zawarł to przymierze nie z naszymi ojcami, ale z nami, którzy tu wszyscy dziś jesteśmy przy życiu. Twarzą w twarz rozmawiał z wami Pan na górze spośród ognia. Ja stałem w tym czasie pomiędzy Panem a wami, aby oznajmić wam słowo Pana, gdyż baliście się ognia i nie wstąpiliście na górę. A on powiedział: „Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu, z domu niewoli. Nie będziesz miał innych bogów przede mną. Nie czyń sobie rzeźbionego posągu ani żadnej podobizny czegokolwiek, co jest w górze na niebie, co jest nisko na ziemi ani tego, co jest w wodach pod ziemią. Nie będziesz oddawał im pokłonu ani nie będziesz im służył, gdyż ja jestem Pan, twój Bóg, Bóg zazdrosny, nawiedzający nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą, a okazujący miłosierdzie tysiącom tych, którzy mnie miłują i strzegą moich przykazań. Nie będziesz brał imienia Pana, twego Boga, nadaremnie, gdyż Pan nie zostawi bez kary tego, który bierze jego imię nadaremnie. Przestrzegaj dnia szabatu, abyś go święcił, tak jak ci nakazał Pan, twój Bóg. Przez sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką swoją pracę, lecz siódmy dzień jest szabatem Pana, twego Boga. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy w tym dniu ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani żadne twoje bydło, ani twój gość, który jest w twych bramach, aby odpoczął twój sługa i twoja służąca – jak i ty. I pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi Egiptu i że Pan, twój Bóg, wyprowadził cię stamtąd potężną ręką i wyciągniętym ramieniem. Dlatego Pan, twój Bóg, nakazał ci obchodzić dzień szabatu. Czcij swego ojca i swoją matkę, tak jak nakazał ci Pan, twój Bóg, aby przedłużone były twoje dni i żeby ci się dobrze powodziło na ziemi, którą Pan, twój Bóg, da tobie. Nie będziesz zabijał. Nie będziesz cudzołożył. Nie będziesz kradł. Nie będziesz mówił fałszywego świadectwa przeciw twemu bliźniemu. Nie będziesz pragnął żony swego bliźniego ani nie będziesz pożądał domu swego bliźniego, ani jego pola, ani jego sługi czy służącej, ani jego wołu czy osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twego bliźniego.” Te słowa wypowiedział Pan do całego waszego zgromadzenia na górze spośród ognia, obłoku i ciemności donośnym głosem. I nic nie dodał. Potem napisał je na dwóch tablicach kamiennych i dał mi je.
Lęk ludu
— A gdy usłyszeliście głos spośród ciemności, a góra płonęła ogniem, zbliżyliście się do mnie, wszyscy naczelnicy waszych pokoleń oraz starsi, i powiedzieliście: „Oto Pan, nasz Bóg, ukazał nam swoją chwałę i wielkość i słyszeliśmy jego głos spośród ognia. Dziś widzieliśmy, że Bóg przemawia do człowieka, a ten pozostaje przy życiu. Dlaczego więc teraz mamy umrzeć? Bo ten wielki ogień nas pochłonie. Jeśli nadal będziemy słyszeć głos Pana, naszego Boga, pomrzemy. Któż bowiem spośród wszelkiego ciała słyszał głos Boga żywego mówiącego spośród ognia, tak jak my, a pozostał przy życiu? Zbliż się ty i wysłuchaj wszystkiego, co będzie mówił Pan, nasz Bóg. Ty zaś powiesz nam wszystko, co powie do ciebie Pan, nasz Bóg, a my posłuchamy i wykonamy to.” I Pan wysłuchał głosu waszych słów, kiedy mówiliście do mnie, i powiedział Pan do mnie: „Słyszałem głos słów tego ludu, które wypowiedzieli do ciebie. Wszystko, co powiedzieli, jest słuszne. Oby ich serce było takie, by się mnie bali i przestrzegali wszystkich moich przykazań przez wszystkie dni, aby dobrze się powodziło im i ich synom na wieki. Idź i powiedz im: »Wróćcie do swoich namiotów.« A ty zostań tu przy mnie, a powiem ci wszystkie przykazania, nakazy i prawa, których będziesz ich nauczał, aby je wypełniali w ziemi, którą daję im w posiadanie.” Dopilnujcie wypełniania tego tak, jak wam nakazał Pan, wasz Bóg. Nie zbaczajcie ani w prawo, ani w lewo. Będziecie chodzić wszelką drogą, którą wam nakazał Pan, wasz Bóg, abyście żyli, aby dobrze się wam powodziło i żebyście przedłużyli swoje dni na ziemi, którą posiądziecie.
Największe przykazanie
— A oto przykazania, nakazy i prawa, których Pan, wasz Bóg, nakazał was nauczyć, żebyście je wypełniali w ziemi, do której idziecie, by ją posiąść. Ażebyś bał się Pana, swego Boga, tak byś przestrzegał wszystkich jego nakazów i przykazań, które tobie nakazuję, tobie, twojemu synowi i synowi twego syna, po wszystkie dni twego życia, i aby twoje dni się przedłużyły. Słuchaj więc, Izraelu, i pilnuj wypełniania tego, aby dobrze ci się powodziło i żebyście się bardzo rozmnożyli, tak jak obiecał ci Pan, Bóg twoich ojców, w ziemi opływającej mlekiem i miodem. Słuchaj, Izraelu! Pan, nasz Bóg, Pan jest jeden. Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą i z całej swej siły. A te słowa, które ja dziś nakazuję tobie, będą w twoim sercu, i będziesz je często przypominał swoim synom i rozmawiał o nich, przebywając w swoim domu, idąc drogą, kładąc się i wstając. Przywiążesz je jako znak do swoich rąk i będą jako przepaski między twymi oczami. Wypiszesz je też na odrzwiach swego domu i na swoich bramach.
Ostrzeżenie przed nieposłuszeństwem
— A gdy Pan, twój Bóg, wprowadzi cię do ziemi, którą poprzysiągł twoim ojcom: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, że da tobie miasta wielkie i dobre, których nie budowałeś, i wypełnione dobrami domy, których nie napełniałeś, i wykute studnie, których nie wykuwałeś, winnice i ogrody oliwne, których nie sadziłeś, gdy więc będziesz jadł do syta, strzeż się, abyś nie zapomniał Pana, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu, z domu niewoli. Będziesz się bał Pana, swego Boga, i będziesz mu służyć, i na jego imię przysięgać. Nie pójdziecie za obcymi bogami, za bogami narodów, które są dokoła was, (Pan bowiem, twój Bóg, znajdujący się pośród ciebie, jest Bogiem zazdrosnym), by nie rozpalił się gniew Pana, twego Boga, przeciw tobie i aby nie wytępił cię z powierzchni ziemi. Nie będziecie wystawiać na próbę Pana, swojego Boga, tak jak go wystawialiście na próbę w Massa. Będziecie pilnie przestrzegać przykazań Pana, swojego Boga, jego świadectw i nakazów, które ci nakazał. A czyń to, co jest prawe i dobre w oczach Pana, aby ci się dobrze powodziło, abyś wszedł i posiadł tę dobrą ziemię, którą Pan przysiągł twoim ojcom, aby wypędzić przed tobą wszystkich twoich wrogów, jak to Pan powiedział. A gdy twój syn zapyta cię kiedyś: „Co to za świadectwa, nakazy i prawa, które wam nakazał Pan, nasz Bóg?” Wtedy powiesz swemu synowi: „Byliśmy niewolnikami faraona w Egipcie i Pan wyprowadził nas z Egiptu potężną ręką. I na naszych oczach Pan czynił w Egipcie znaki i cuda, wielkie i dotkliwe, nad faraonem i nad całym jego domem. Lecz wyprowadził nas stamtąd, aby nas wprowadzić i dać nam tę ziemię, którą przysiągł naszym ojcom. I Pan nakazał nam wypełniać wszystkie te nakazy i bać się Pana, naszego Boga, żeby nam się dobrze powodziło po wszystkie dni, aby nas zachować przy życiu, tak jak dziś. I będzie to nasza sprawiedliwość, gdy będziemy przestrzegać wszystkich tych przykazań i wypełniać je przed Panem, naszym Bogiem, tak jak nam nakazał.”