Księga Powtórzonego Prawa

Przypomnienie bałwochwalstwa pod Horebem

— Pamiętaj, a nie zapominaj, jak pobudzałeś do gniewu Pana, swego Boga, na pustyni. Od tego dnia, w którym wyszedłeś z ziemi Egiptu, aż do waszego przyjścia na to miejsce buntowaliście się przeciwko Panu. Także przy Horebie pobudziliście Pana do gniewu i rozgniewał się Pan na was tak, że chciał was wytępić. Gdy wstąpiłem na górę, aby otrzymać kamienne tablice, tablice przymierza, które Pan zawarł z wami, przebywałem na górze przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, nie jedząc chleba i nie pijąc wody. Wtedy Pan dał mi dwie kamienne tablice zapisane palcem Boga, na których były wszystkie te słowa, które Pan powiedział wam na górze spośród ognia, w dniu waszego zgromadzenia. A kiedy minęło czterdzieści dni i czterdzieści nocy, Pan dał mi dwie tablice kamienne, tablice przymierza. I Pan powiedział do mnie: „Wstań, zejdź stąd szybko, gdyż zepsuł się twój lud, który wyprowadziłeś z Egiptu. Szybko zboczyli z drogi, którą im nakazałem, i uczynili sobie odlany posąg.” Pan powiedział też do mnie: „Widziałem ten lud, a jest to lud twardego karku. Zostaw mnie, a ich wytępię i wytracę ich imię spod nieba, a z ciebie uczynię naród potężniejszy i większy od nich.” Wtedy zawróciłem i zszedłem z góry. Góra płonęła ogniem, a dwie tablice przymierza były w obu moich rękach. A gdy spojrzałem, oto zgrzeszyliście przeciw Panu, waszemu Bogu, bo uczyniliście sobie lanego cielca. Szybko zboczyliście z drogi, którą Pan wam nakazał. Wtedy wziąłem te dwie tablice, wyrzuciłem je z rąk i stłukłem je na waszych oczach. Potem upadłem przed Panem jak za pierwszym razem, przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy nie jadłem chleba i nie piłem wody z powodu wszystkich waszych grzechów, które popełniliście, czyniąc zło w oczach Pana, pobudzając go do gniewu. Bałem się bowiem tej zapalczywości i gniewu, którymi Pan zapłonął przeciwko wam, by was wytępić. Lecz i tym razem Pan mnie wysłuchał. Również na Aarona Pan bardzo się rozgniewał i chciał go zgładzić. W tym czasie modliłem się też za Aarona. A wasz grzech, to jest cielca, którego uczyniliście, wziąłem i spaliłem w ogniu, potłukłem go i pokruszyłem, aż się stał miałki jak proch. I wrzuciłem jego proch do potoku wypływającego z góry. Potem w Tabera, w Massa i w Kibrot-Hattaawa pobudziliście Pana do gniewu. A gdy Pan wysłał was z Kadesz-Barnea, mówiąc: „Idźcie i weźcie w posiadanie ziemię, którą wam dałem”, zbuntowaliście się przeciw nakazowi Pana, waszego Boga, nie uwierzyliście mu i nie usłuchaliście jego głosu. Buntowaliście się przeciw Panu od dnia, kiedy was poznałem. Dlatego upadłem przed Panem i leżałem przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, bo Pan już powiedział, że was wytępi. I modliłem się do Pana tymi słowy: „Panie Boże, nie gub swego ludu i swego dziedzictwa, które odkupiłeś swoją wielkością, które wyprowadziłeś z Egiptu potężną ręką. Wspomnij na swoje sługi: Abrahama, Izaaka i Jakuba, nie patrz na zatwardziałość tego ludu, na jego niegodziwość i grzech, aby nie mówiono w tej ziemi, z której nas wyprowadziłeś: »Ponieważ Pan nie mógł wprowadzić ich do ziemi, którą im obiecał, i ponieważ ich znienawidził, wyprowadził ich, aby ich zgładzić na pustyni.« Oni są twoim ludem i twoim dziedzictwem, które wyprowadziłeś swą wielką mocą i wyciągniętym ramieniem.”

Drugie kamienne tablice

— W tym czasie Pan powiedział do mnie: „Wyciosaj sobie dwie tablice kamienne podobne do pierwszych i wstąp do mnie na górę, uczyń też drewnianą arkę. A napiszę na tych tablicach słowa, które były na pierwszych tablicach, które rozbiłeś, potem włożysz je do arki.” Uczyniłem więc arkę z drewna akacjowego i wyciosałem dwie tablice kamienne podobne do pierwszych, i wstąpiłem na górę, trzymając w rękach dwie tablice. I Pan napisał na tych tablicach takie pismo jak poprzednio, dziesięć przykazań, które Pan wypowiedział do was na górze spośród ognia w dniu zgromadzenia. I dał mi je Pan. Potem zawróciłem i zszedłem z góry, i włożyłem tablice do arki, którą uczyniłem, i tam się znajdują, tak jak Pan mi rozkazał. Wtedy synowie Izraela wyruszyli od Beerot należącego do synów Jaakana do Mosery. Tam umarł Aaron i tam został pogrzebany. A jego syn Eleazar sprawował urząd kapłański w jego miejsce. Stamtąd wyruszyli do Gudgody, a z Gudgody do Jotbata, do ziemi potoków wód. W tym czasie Pan oddzielił pokolenie Lewiego do noszenia arki przymierza Pana, do stawania przed Panem, by mu służyć i błogosławić w jego imię aż do dziś. Dlatego pokolenie Lewiego nie ma działu ani dziedzictwa wśród swoich braci, Pan jest jego dziedzictwem, jak mu powiedział Pan, twój Bóg. A ja pozostałem na górze, jak poprzednio, czterdzieści dni i czterdzieści nocy, także tym razem Pan mnie wysłuchał i nie chciał cię wytępić Pan. Potem Pan powiedział do mnie: „Wstań, wyrusz przed tym ludem, żeby weszli i posiedli ziemię, którą poprzysiągłem dać ich ojcom.”

Żądania Boże

— Teraz więc, Izraelu, czego żąda od ciebie Pan, twój Bóg? Tylko tego, abyś się bał Pana, swego Boga, abyś chodził wszystkimi jego drogami i abyś go miłował, i służył Panu, swemu Bogu, z całego swego serca i całą swoją duszą. Abyś przestrzegał przykazań Pana i jego nakazów, które ja ci dziś nakazuję dla twojego dobra. Oto do Pana, twego Boga, należą niebiosa, niebiosa niebios, ziemia i wszystko, co jest na niej. Jednak Pan upodobał sobie twoich ojców i umiłował ich, i wybrał ich potomstwo po nich, czyli was, ze wszystkich narodów, jak to jest dzisiaj. Obrzeżcie więc nieobrzezanie swojego serca i nie zatwardzajcie już swojego karku. Gdyż Pan, wasz Bóg, jest Bogiem bogów i Panem panów, Bogiem wielkim, potężnym i straszliwym, który nie ma względu na osoby i nie przyjmuje darów. On wymierza sprawiedliwość sierocie i wdowie i miłuje przybysza, dając mu chleb i odzież. Miłujcie więc i wy przybysza, bo sami byliście przybyszami w ziemi Egiptu. Będziesz się bał Pana, swego Boga, jemu będziesz służył, do niego będziesz lgnąć i na jego imię będziesz przysięgał. On jest twoją chwałą i twoim Bogiem, który uczynił dla ciebie wielkie i straszliwe rzeczy, które widziały twoje oczy. W liczbie siedemdziesięciu dusz zeszli twoi ojcowie do Egiptu, a teraz Pan, twój Bóg, uczynił cię tak licznym jak gwiazdy niebieskie.

Wielkość Pana

— Miłuj więc Pana, swego Boga, i przestrzegaj jego nakazu, jego ustaw, jego praw i jego przykazań przez wszystkie dni. A poznajcie dziś (bo nie mówię do waszych synów, którzy nie znali i nie widzieli karania Pana, waszego Boga) jego wielkość, jego potężną rękę i jego wyciągnięte ramię, jego cuda i jego dzieła, których dokonał w Egipcie na faraonie, królu Egiptu, i na całej jego ziemi, i co uczynił wojskom Egiptu, ich koniom i ich rydwanom: sprawił, że wody Morza Czerwonego zalały je, gdy was gonili, i wytracił ich Pan aż do dziś. Także i to, co uczynił dla was na pustyni, aż do waszego przybycia na to miejsce. I to, co uczynił Datanowi i Abiramowi, synom Eliaba, syna Rubena, gdy ziemia otworzyła swe usta i pochłonęła ich spośród całego Izraela razem z ich rodzinami, namiotami i całym ich dobytkiem. A wasze oczy widziały wszystkie te wielkie dzieła Pana, których dokonał.