Księga Liczb

Usunięcie skutków kary za bunt Koracha

Potem Pan powiedział do Mojżesza:
— Mów do synów Izraela i weź od każdego z nich po lasce według domów ich ojców, od wszystkich ich naczelników według domów ich ojców dwanaście lasek, a imię każdego napisz na jego lasce. A imię Aarona napiszesz na lasce Lewiego, gdyż jedna laska będzie dla każdego naczelnika z domu ich ojców. I położysz je w Namiocie Zgromadzenia przed Świadectwem, gdzie się z wami spotykam. I stanie się tak, że laska tego, kogo wybiorę, zakwitnie, i uśmierzę przed sobą szemrania synów Izraela, jakie kierują przeciwko wam.

Ponowne szemranie ludu i dalsza kara

Gdy Mojżesz przekazał to synom Izraela, wszyscy ich naczelnicy oddali mu swoje laski, po jednej lasce od każdego naczelnika z domu swego ojca, razem dwanaście lasek. Wśród ich lasek była też laska Aarona. Potem Mojżesz złożył te laski przed Panem w Namiocie Świadectwa. Nazajutrz, gdy Mojżesz przyszedł do Namiotu Świadectwa, oto laska Aarona, z domu Lewiego, zakwitła, wypuściła pączki, wydała kwiat i dojrzałe migdały. Wtedy Mojżesz wyniósł wszystkie laski sprzed Pana do wszystkich synów Izraela, a gdy je ujrzeli, każdy z nich wziął swoją laskę. I Pan powiedział do Mojżesza:
— Połóż laskę Aarona z powrotem przed Świadectwem, aby była zachowana na znak dla buntowników, a położysz kres ich szemraniu przeciwko mnie, aby nie pomarli.
I Mojżesz tak uczynił, jak Pan mu rozkazał, tak uczynił. I synowie Izraela powiedzieli do Mojżesza:
— Oto umieramy, giniemy, wszyscy giniemy. Każdy, kto zbliża się do przybytku Pana, umrze. Czy mamy doszczętnie zginąć?

Rozgraniczenie służby kapłanów i Lewitów

Potem Pan powiedział do Aarona:
— Ty, twoi synowie i dom twego ojca z tobą, odpowiecie za nieprawość świątyni. Ty i twoi synowie z tobą również odpowiecie za nieprawość waszego kapłaństwa. A twoim braciom z pokolenia Lewiego, z rodu twego ojca, pozwól do siebie przychodzić, aby dołączyli do ciebie i usługiwali tobie, ty zaś i twoi synowie z tobą będziecie pełnić służbę przed Namiotem Świadectwa. Oni będą przestrzegać twego nakazu i pełnić straż nad całym namiotem. Nie mogą jednak zbliżać się do sprzętów świątyni i do ołtarza, żeby nie pomarli ani oni, ani wy. Przyłączą się do ciebie i będą pełnić straż przy Namiocie Zgromadzenia, przy każdej służbie namiotu. Lecz żaden obcy niech się do was nie zbliża. Wy będziecie pełnić straż w świątyni i straż przy ołtarzu, aby już nie spadł gniew na synów Izraela. Oto wziąłem waszych braci Lewitów spośród synów Izraela. Oni są wam oddani jako dar dla Pana, aby pełnili służbę w Namiocie Zgromadzenia. Ty zaś i twoi synowie z tobą będziecie strzec waszego kapłaństwa przy każdej służbie ołtarza i poza zasłoną, i będziecie służyć. Dałem wam urząd waszego kapłaństwa jako dar. Obcy, który się zbliży, poniesie śmierć.

Udział kapłanów w darach ofiarnych

Pan mówił dalej do Aarona:
— Oto dałem tobie pod straż moje ofiary wzniesione ze wszystkich poświęconych rzeczy synów Izraela. Z powodu namaszczenia dałem je tobie i twoim synom prawem wieczystym. To będzie należeć do ciebie z rzeczy najświętszych, które nie zostaną spalone: każda ich ofiara, każda ich ofiara pokarmowa, każda ich ofiara za grzech i każda ich ofiara za przewinienie, które będą mi składać, będą to rzeczy najświętsze dla ciebie i twoich synów. W miejscu najświętszym będziesz to jeść, wszyscy mężczyźni będą z tego jedli. Będzie to dla ciebie rzeczą świętą. To też będzie dla ciebie: ofiara wzniesienia ich darów ze wszystkimi ofiarami kołysania synów Izraela. Daję je tobie, twoim synom i twoim córkom z tobą prawem wieczystym. Każdy czysty w twoim domu będzie je spożywać. Wszystko, co najlepsze z oliwy, i wszystko, co najlepsze z wina, oraz zboże, ich pierwociny, które ofiarują Panu, dałem tobie. Pierwociny ze wszystkich rzeczy znajdujących się w ich ziemi, które przyniosą Panu, będą twoje. Każdy czysty w twoim domu będzie je spożywać. Wszystko, co jest poświęcone w Izraelu, będzie twoje. Wszystko, co otwiera łono wszelkiego ciała, które przynoszą Panu, zarówno z ludzi, jak i z bydła, będzie twoje, lecz pierworodnego z ludzi wykupisz, także pierworodne z nieczystych zwierząt wykupisz. A wykup tego, który ma jeden miesiąc, dasz według twego oszacowania pięć syklów srebra według sykla świątynnego, który wynosi dwadzieścia ger. Ale pierworodnego z krowy, pierworodnego z owcy lub pierworodnego z kozy nie wykupisz, są one święte. Ich krew wylejesz na ołtarz, a ich tłuszcz zapalisz jako ofiarę spaloną, jako miłą woń dla Pana. Ale ich mięso będzie twoje, podobnie jak mostek wzniesienia i prawa łopatka są twoje. Wszystkie ofiary wzniesienia z poświęconych rzeczy, które będą przynosić Panu synowie Izraela, daję tobie, twoim synom i twoim córkom z tobą prawem wieczystym. Jest to wieczyste przymierze soli przed Panem, dla ciebie i twojego potomstwa wraz z tobą.
Potem Pan powiedział do Aarona:
— Nie będziesz miał dziedzictwa w ich ziemi i nie będziesz miał żadnego działu wśród nich. Ja jestem twoim działem i twoim dziedzictwem pośród synów Izraela. Oto zaś synom Lewiego dałem jako dziedzictwo wszystkie dziesięciny w Izraelu za ich służbę, którą pełnią w Namiocie Zgromadzenia. A niech synowie Izraela nie zbliżają się już do Namiotu Zgromadzenia, aby nie obciążyli się grzechem i nie umarli. Ale sami Lewici będą pełnić służbę w Namiocie Zgromadzenia i sami poniosą karę za swoją nieprawość. Będzie to ustawa wieczysta przez wszystkie wasze pokolenia, że Lewici nie będą mieli dziedzictwa pośród synów Izraela. Dałem bowiem Lewitom w dziedzictwo dziesięciny synów Izraela, które przynoszą Panu jako ofiarę wzniesienia. Dlatego powiedziałem o nich: „Nie będą mieli dziedzictwa pośród synów Izraela.”
Potem Pan powiedział do Mojżesza:
— Przemów do Lewitów i powiedz im: Gdy przyjmujecie od synów Izraela dziesięciny, które dałem wam od nich jako wasze dziedzictwo, wtedy złożycie Panu jako ofiarę wzniesienia dziesiątą część z dziesięciny. A wasza ofiara wzniesienia będzie wam poczytana za zboże z klepiska i za obfitość z tłoczni winnej. W ten sposób też i wy macie składać Panu ofiarę wzniesienia ze wszystkich waszych dziesięcin, które przyjmujecie od synów Izraela, kapłanowi Aaronowi oddacie z nich ofiarę wzniesienia należną Panu. Ze wszystkich waszych darów będziecie składać Panu wszelką ofiarę wzniesienia, ze wszystkiego, co najlepsze, ofiarujcie jego poświęconą część. Powiesz im też: Gdy będziecie oddawać z tego, co najlepsze, wtedy będzie to poczytane Lewitom jako plon z klepiska i jako plon z tłoczni winnej. I będziecie to jeść na każdym miejscu, wy i wasi domownicy, ponieważ to jest wasza zapłata za waszą służbę w Namiocie Zgromadzenia. I nie obciążycie się grzechem za to, gdy będziecie składać, co najlepsze z tego, i nie splugawicie rzeczy poświęconych synów Izraela, i nie umrzecie.