Dalsze szczegóły o ofiarach świątecznych
— Pierwszego dnia siódmego miesiąca będziecie mieli święte zgromadzenie, nie będziecie wykonywać żadnej ciężkiej pracy. Będzie to dla was dzień wesołego trąbienia. I złożycie jako całopalenie, na miłą woń dla Pana, jednego młodego cielca, jednego barana oraz siedem rocznych baranków bez skazy. A ich ofiarą pokarmową z mąki pszennej zmieszanej z oliwą będzie: trzy dziesiąte efy na cielca, dwie dziesiąte części na barana, i jedna dziesiąta na każdego baranka z tych siedmiu baranków, oraz jednego kozła z kóz jako ofiarę za grzech, by dokonać za was przebłagania. Oprócz comiesięcznego całopalenia i jego ofiary pokarmowej, oprócz nieustannego całopalenia i jego ofiary pokarmowej oraz ich ofiar z płynów, zgodnie z ich przepisem, na miłą woń, będzie to ofiara spalana dla Pana. Dziesiątego dnia tego siódmego miesiąca będziecie mieć święte zgromadzenie i będziecie trapić swoje dusze. Nie będziecie wykonywać żadnej ciężkiej pracy. I złożycie Panu całopalenie, na miłą woń, jednego młodego cielca, jednego barana i siedem rocznych baranków. Mają być bez skazy. A ich ofiarą pokarmową z mąki pszennej zmieszanej z oliwą będzie: trzy dziesiąte efy na cielca, dwie dziesiąte na barana, i jedna dziesiąta na każdego baranka z tych siedmiu baranków, oraz jednego kozła z kóz na ofiarę za grzech oprócz ofiary za grzech na przebłaganie i oprócz nieustannego całopalenia i jego ofiary pokarmowej oraz ich ofiar z płynów. A piętnastego dnia tego siódmego miesiąca będziecie mieć święte zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać żadnej ciężkiej pracy, lecz będziecie obchodzić święto dla Pana przez siedem dni. I złożycie całopalenie jako ofiarę spalaną, na miłą woń dla Pana, trzynaście młodych cielców, dwa barany i czternaście rocznych baranków. Mają być bez skazy. A ich ofiarą pokarmową z mąki pszennej zmieszanej z oliwą będzie: trzy dziesiąte efy na każdego cielca z tych trzynastu cielców i dwie dziesiąte na każdego barana z tych dwóch baranów, i jedna dziesiąta na każdego baranka z tych czternastu baranków, oraz jednego kozła z kóz na ofiarę za grzech oprócz nieustannego całopalenia, jego ofiary pokarmowej i jego ofiary z płynów. A drugiego dnia złożycie dwanaście młodych cielców, dwa barany, czternaście rocznych baranków bez skazy, i ich ofiarę pokarmową, i ich ofiary z płynów do każdego cielca, do każdego barana i do każdego baranka, według ich liczby i według ich przepisów, oraz jednego kozła z kóz na ofiarę za grzech, oprócz nieustannego całopalenia, jego ofiary pokarmowej i ich ofiar z płynów. A trzeciego dnia złożycie jedenaście cielców, dwa barany, czternaście rocznych baranków bez skazy, i ich ofiarę pokarmową, i ich ofiary z płynów do każdego cielca, do każdego barana i do każdego baranka, według ich liczby i według ich przepisów, oraz jednego kozła na ofiarę za grzech oprócz nieustannego całopalenia, jego ofiary pokarmowej i jego ofiary z płynów. A czwartego dnia złożycie dziesięć cielców, dwa barany, czternaście rocznych baranków bez skazy, ich ofiarę pokarmową i ich ofiary z płynów do każdego cielca, do każdego barana i do każdego baranka, według ich liczby i według ich przepisów, oraz jednego kozła z kóz na ofiarę za grzech oprócz nieustannego całopalenia, jego ofiary pokarmowej i jego ofiary z płynów. A piątego dnia złożycie dziewięć cielców, dwa barany, czternaście rocznych baranków bez skazy, i ich ofiarę pokarmową, i ich ofiary z płynów do każdego cielca, do każdego barana i do każdego baranka, według ich liczby i według ich przepisów, oraz jednego kozła na ofiarę za grzech oprócz nieustannego całopalenia, jego ofiary pokarmowej i jego ofiary z płynów. A szóstego dnia złożycie osiem cielców, dwa barany, czternaście rocznych baranków bez skazy, i ich ofiarę pokarmową, i ich ofiary z płynów do każdego cielca, do każdego barana i do każdego baranka, według ich liczby i według ich przepisów, oraz jednego kozła na ofiarę za grzech oprócz nieustannego całopalenia, jego ofiary pokarmowej i jego ofiar z płynów. A siódmego dnia złożycie siedem cielców, dwa barany, czternaście rocznych baranków bez skazy, i ich ofiarę pokarmową, i ich ofiary z płynów do każdego cielca, do każdego barana i do każdego baranka, według ich liczby i według ich przepisów, oraz jednego kozła na ofiarę za grzech oprócz nieustannego całopalenia, jego ofiary pokarmowej i jego ofiary z płynów. A ósmego dnia będziecie mieli uroczyste święto. Nie będziecie wykonywać żadnej ciężkiej pracy. Złożycie całopalenie jako ofiarę spalaną, na miłą woń dla Pana, jednego cielca, jednego barana, siedem rocznych baranków bez skazy, ich ofiarę pokarmową i ich ofiary z płynów do cielca, do barana i do każdego baranka, według ich liczby i według ich przepisów, oraz jednego kozła na ofiarę za grzech oprócz nieustannego całopalenia, jego ofiary pokarmowej i jego ofiary z płynów. To wszystko będziecie składać Panu podczas waszych uroczystych świąt oprócz waszych ślubów i dobrowolnych ofiar na wasze całopalenia, na wasze ofiary pokarmowe, na wasze ofiary z płynów i na wasze ofiary pojednawcze.
I Mojżesz powiedział synom Izraela wszystko, co Pan mu rozkazał.
Przepisy o ślubach
Potem Mojżesz powiedział do naczelników pokoleń pośród synów Izraela:
— Oto co Pan rozkazał. Jeśli mężczyzna złoży Panu ślub lub przysięgę i zwiąże swoją duszę zobowiązaniem, to nie złamie swego słowa, wypełni wszystko według tego, co wyszło z jego ust. Jeśli kobieta złoży Panu ślub i zwiąże się zobowiązaniem w domu swego ojca, w swojej młodości, a jej ojciec usłyszy ślub i zobowiązanie, którym związała swoją duszę, a jej ojciec będzie milczał o tym, wtedy wszystkie jej śluby będą ważne i każde zobowiązanie, którym związała swą duszę, będzie ważne. Lecz jeśli jej ojciec sprzeciwi się jej w dniu, kiedy usłyszy o wszystkich jej ślubach i zobowiązaniach, którymi związała swoją duszę, wtedy nie będą ważne. Pan przebaczy jej, gdyż jej ojciec sprzeciwił się temu. Ale jeśli mając męża, złożyła ślub lub wypowiedziała swymi ustami coś, czym związała swoją duszę, a jej mąż to usłyszał i milczał o tym w dniu, gdy to usłyszał, to jej śluby będą ważne i jej zobowiązania, którymi związała swoją duszę, będą ważne. Lecz jeśli w dniu, gdy jej mąż usłyszał o tym, sprzeciwił się temu, to unieważnia jej ślub, który złożyła, i to, co wypowiedziała swymi ustami, czym związała swoją duszę, a Pan jej przebaczy. Ale każdy ślub wdowy i rozwiedzionej, którym związały swoją duszę, będzie ważny. Lecz jeśli w domu swego męża złożyła ślub lub związała swoją duszę zobowiązaniem przysięgi, a jej mąż usłyszał to i milczał o tym, i nie sprzeciwił się temu, wtedy wszystkie jej śluby będą ważne i każdy obowiązek, którym zobowiązała swoją duszę, będzie ważny. Ale jeśli jej mąż sprzeciwił się temu w dniu, kiedy to usłyszał, to wszelki ślub i zobowiązanie, jakie padły z jej ust, będą nieważne, jej mąż je unieważnił, a Pan jej przebaczy. Wszelki ślub i wszelką przysięgę zobowiązania na trapienie duszy może jej mąż potwierdzić lub może unieważnić. A jeśli jej mąż będzie milczał dzień po dniu, to potwierdza wszystkie jej śluby i wszystkie jej zobowiązania, które ją wiążą. Potwierdza je, ponieważ milczał o tym w dniu, kiedy je usłyszał. Lecz jeśli je usłyszał i dopiero później unieważni, to poniesie jej nieprawość.
To są ustawy, które Pan przykazał Mojżeszowi, między mężem a jego żoną, między ojcem a jego córką w jej młodości, póki jest w domu swego ojca.