Ustawienie lamp świecznika
I Pan przemówił do Mojżesza tymi słowy:
— Powiedz Aaronowi: Gdy zapalisz lampy, siedem lamp ma rzucać światło na przednią stronę świecznika.
I Aaron tak uczynił. Z przedniej strony świecznika zapalił lampy, tak jak Pan rozkazał Mojżeszowi. Świecznik był wykuty ze złota, od trzonu aż po kwiaty był kuty. Zgodnie ze wzorem, który Pan pokazał Mojżeszowi, tak zrobił świecznik.
Poświęcenie Lewitów
Potem Pan powiedział do Mojżesza:
— Weź Lewitów spośród synów Izraela i oczyść ich. I tak postąpisz z nimi, aby ich oczyścić: Pokrop ich wodą oczyszczenia, a oni niech ogolą całe swoje ciało i wypiorą swoje szaty, wtedy będą czyści. Następnie niech wezmą młodego cielca wraz z jego ofiarą pokarmową z mąki pszennej zmieszanej z oliwą, drugiego zaś młodego cielca weźmiesz na ofiarę za grzech. I przyprowadzisz Lewitów przed Namiot Zgromadzenia, i zbierzesz całe zgromadzenie synów Izraela. I przyprowadzisz Lewitów przed Pana, a synowie Izraela położą na nich swoje ręce. Wtedy Aaron przedstawi Lewitów przed Panem jako ofiarę od synów Izraela, aby pełnili służbę dla Pana. Lewici zaś położą swoje ręce na głowy cielców. Ty złożysz jednego na ofiarę za grzech, a drugiego na ofiarę całopalną dla Pana, aby dokonać przebłagania za Lewitów. Następnie postawisz Lewitów przed Aaronem i przed jego synami i przedstawisz ich jako ofiarę dla Pana. W ten sposób oddzielisz Lewitów spośród synów Izraela i Lewici będą należeć do mnie. Potem Lewici wejdą, aby służyć w Namiocie Zgromadzenia, gdy ich oczyścisz i przedstawisz jako ofiarę. Oni bowiem są mi oddani spośród synów Izraela, w miejsce każdego, kto otwiera łono, w miejsce wszystkich pierworodnych synów Izraela wziąłem ich sobie. Gdyż do mnie należy wszystko, co pierworodne wśród synów Izraela, zarówno z ludzi, jak i ze zwierząt. Poświęciłem ich sobie w dniu, w którym zabiłem wszystko, co pierworodne w ziemi Egiptu. Wziąłem Lewitów w zamian za wszystkich pierworodnych wśród synów Izraela. I dałem Lewitów jako dar Aaronowi i jego synom spośród synów Izraela, aby pełnili służbę synów Izraela w Namiocie Zgromadzenia i dokonywali przebłagania za nich, aby nie spadła na synów Izraela żadna kara, gdy będą zbliżać się do świątyni.
Wtedy Mojżesz i Aaron oraz całe zgromadzenie synów Izraela postąpili z Lewitami tak, jak Pan rozkazał Mojżeszowi o Lewitach, tak postąpili z nimi synowie Izraela. Lewici oczyścili się i wyprali swoje szaty, a Aaron przedstawił ich jako ofiarę przed Panem i dokonał przebłagania za nich, aby ich oczyścić. Potem Lewici weszli, aby pełnić swoją służbę w Namiocie Zgromadzenia przed Aaronem i przed jego synami. Jak Pan rozkazał Mojżeszowi odnośnie do Lewitów, tak z nimi postąpili.
Czas trwania służby Lewitów
I Pan powiedział do Mojżesza:
— Oto co dotyczy Lewitów: Od dwudziestego piątego roku życia wzwyż przystąpią, by pełnić służbę w Namiocie Zgromadzenia. A od pięćdziesiątego roku życia przestaną pełnić służbę i więcej nie będą służyć. Będą jednak usługiwać swym braciom w Namiocie Zgromadzenia w pełnieniu straży, lecz samej służby nie będą pełnić. Tak postąpisz z Lewitami w sprawie ich służby.
Dodatkowe przepisy dotyczące Paschy
I przemówił Pan do Mojżesza na pustyni Synaj, w pierwszym miesiącu drugiego roku po ich wyjściu z ziemi Egiptu, tymi słowy:
— Niech synowie Izraela obchodzą Paschę w wyznaczonym czasie. Będziecie ją obchodzić w wyznaczonym czasie, czternastego dnia tego miesiąca pod wieczór, macie ją obchodzić według wszystkich jej obrzędów i wszystkich jej ceremonii.
Mojżesz nakazał więc synom Izraela, aby obchodzili Paschę. I obchodzili Paschę w pierwszym miesiącu, czternastego dnia, pod wieczór, na pustyni Synaj. Zgodnie ze wszystkim, co Pan nakazał Mojżeszowi, tak synowie Izraela uczynili. Byli jednak pewni ludzie, którzy zanieczyścili się przy zwłokach ludzkich, i nie mogli obchodzić Paschy tego dnia. Przyszli więc w tym dniu do Mojżesza i Aarona, i powiedzieli do niego:
— Zanieczyściliśmy się przy zwłokach ludzkich. Czemu nie będzie nam wolno złożyć Panu ofiar w wyznaczonym czasie wspólnie z synami Izraela?
Mojżesz odpowiedział im:
— Stójcie, a ja posłucham, co Pan rozkaże o was.
Wtedy Pan powiedział do Mojżesza:
— Powiedz synom Izraela tak: Jeśli kto z was lub z waszych potomków zanieczyści się przy zmarłym albo też będzie w dalekiej podróży, mimo to będzie obchodził Paschę dla Pana. Będą ją obchodzić w drugim miesiącu, czternastego dnia, pod wieczór, i będą ją jeść z przaśnymi chlebami i z gorzkimi ziołami. Nie pozostawią z niej nic do rana ani nie połamią jej kości. Zgodnie ze wszystkimi przepisami Paschy będą ją obchodzić. Lecz człowiek, który jest czysty, a nie znajduje się w drodze, i nie będzie obchodził Paschy, to ta dusza będzie wykluczona ze swego ludu, bo ofiary Pana nie złożyła w wyznaczonym czasie. Ten człowiek obciąża się grzechem. A jeśli przybysz, który mieszka pośród was, będzie obchodził Paschę dla Pana, to ma ją obchodzić według ustawy i zwyczajów Paschy. Będzie jedna ustawa dla was, zarówno dla przybysza, jak i dla rodowitego mieszkańca ziemi.
Obłok nad przybytkiem
W dniu, w którym wystawiono przybytek, obłok okrył przybytek, czyli Namiot Świadectwa, a wieczorem był nad przybytkiem i przypominał z wyglądu ogień, aż do rana. Tak było stale: obłok okrywał go w dzień, a w nocy jakby ogień. A gdy obłok unosił się znad namiotu, wtedy synowie Izraela wyruszali, a gdziekolwiek obłok zatrzymał się, tam synowie Izraela rozbijali obóz. Na rozkaz Pana synowie Izraela wyruszali i na rozkaz Pana rozbijali obóz. Przez wszystkie dni, w których obłok pozostawał nad przybytkiem, stali obozem. A kiedy obłok pozostawał nad przybytkiem przez wiele dni, wtedy synowie Izraela przestrzegali rozkazu Pana i nie wyruszali. Lecz gdy obłok pozostawał nad przybytkiem przez kilka dni, na rozkaz Pana stawali obozem i na rozkaz Pana wyruszali. A gdy obłok pozostawał od wieczora do rana i unosił się rano, wówczas wyruszali. Czy obłok unosił się za dnia, czy w nocy, oni wyruszali. A jeśli obłok trwał i pozostawał nad przybytkiem przez dwa dni albo przez miesiąc bądź też przez rok, synowie Izraela stali obozem i nie wyruszali, lecz gdy się unosił, wyruszali. Na rozkaz Pana stawali obozem i na rozkaz Pana wyruszali. Przestrzegali nakazu Pana, tak jak Pan rozkazał przez Mojżesza.