Mojżesz ogląda Ziemię Obiecaną z daleka
I tego samego dnia Pan powiedział do Mojżesza:
— Wstąp na tę górę Abarim, na górę Nebo, która jest w ziemi Moabu naprzeciw Jerycha, i spójrz na ziemię Kanaan, którą daję synom Izraela w posiadanie. I umrzesz na tej górze, na którą wstąpisz, i zostaniesz przyłączony do swego ludu, tak jak umarł twój brat Aaron na górze Hor i został przyłączony do swego ludu, za to, że wystąpiliście przeciwko mnie pośród synów Izraela przy wodach Meriba w Kadesz, na pustyni Syn, i nie poświęciliście mnie pośród synów Izraela. Przed sobą zobaczysz ziemię, lecz nie wejdziesz do tej ziemi, którą daję synom Izraela.
Mojżesz błogosławi plemiona izraelskie
A to jest błogosławieństwo, którym Mojżesz, mąż Boży, pobłogosławił synów Izraela przed swoją śmiercią. Powiedział:
— Pan przyszedł z Synaju i z Seiru wzeszedł dla nich, zajaśniał z góry Paran i przyszedł z dziesięcioma tysiącami świętych, z jego prawicy wyszło dla nich ogniste prawo. Doprawdy, on umiłował lud, wszyscy jego święci są w twych rękach i oni usiedli u twoich stóp, przyjmują twoje słowa. Mojżesz dał nam prawo, dziedzictwo zgromadzenia Jakuba. I był królem w Jeszurunie, gdy się zebrali naczelnicy ludu wraz z pokoleniami Izraela. Niech żyje Ruben i niech nie umiera, niech jego mężczyzn będzie dużo.
Potem też dał błogosławieństwo dla Judy i powiedział:
— Wysłuchaj, Panie, głosu Judy, i przyprowadź go do jego ludu. Niech starczy mu sił jego rąk, a ty bądź mu pomocą przeciw jego wrogom.
A o Lewim powiedział:
— Niech twoje Tummim i Urim będą przy twoim świętym, którego doświadczyłeś w Massa, z którym spierałeś się u wód Meriba, który powiedział swemu ojcu i matce: „Nie widziałem go”, nie znał też swych braci ani nie znał swych synów. Oni bowiem przestrzegają twoich słów i zachowują twoje przymierze. Będą uczyć Jakuba twoich sądów, a Izraela twego prawa. Będą kłaść kadzidło przed tobą i całopalenia na twoim ołtarzu. Błogosław, Panie, jego siłę, i przyjmij dzieło jego rąk, skrusz biodra jego wrogów i tych, którzy go nienawidzą, aby już nie powstali.
A o Beniaminie powiedział:
— Umiłowany przez Pana będzie mieszkał przy nim bezpiecznie, Pan będzie go bronił każdego dnia, a on będzie przebywał między jego ramionami.
O Józefie powiedział:
— Niech jego ziemia będzie błogosławiona przez Pana, z najlepszych rzeczy niebios, z rosy i z otchłani rozłożonej pod ziemią. I z najcenniejszych plonów słońca, z najcenniejszych plonów księżyca. I z najlepszych skarbów gór starożytnych, z najlepszych darów odwiecznych pagórków. I z najcenniejszych owoców ziemi i jej obfitości oraz z przychylności tego, który przebywał w krzaku. Niech to błogosławieństwo spłynie na głowę Józefa i na czubek głowy tego, który został oddzielony od swoich braci. Jego chwała jest jak pierworodny wół, a jego rogi jak rogi jednorożca. Nimi będzie bódł wszystkie narody aż po krańce ziemi, a są to dziesiątki tysięcy Efraima i tysiące Manassesa.
A o Zebulonie powiedział:
— Wesel się, Zebulonie, gdy wyruszasz, a ty, Issacharze, w swoich namiotach. Zwołują ludy na górę, tam będą składać ofiary sprawiedliwości. Będą bowiem ssać z obfitości morza i ze skarbów ukrytych w piasku.
A o Gadzie powiedział:
— Błogosławiony ten, kto rozprzestrzeni Gada. Będzie mieszkać jak lew, a urwie ramię i głowę. Upatrzył sobie najlepszą część, gdyż tam został mu wyznaczony dział przez prawodawcę, przyszedł z naczelnikami ludu i wykonał sprawiedliwość Pana i jego sądy z Izraelem.
A o Danie powiedział:
— Dan to szczenię lwie, wyskoczy z Baszanu.
A o Neftalim powiedział:
— Neftali, nasycony przychylnością i pełen błogosławieństwa Pana, posiądź zachód i południe.
A o Aszerze powiedział:
— Aszer będzie błogosławiony dziećmi, niech się podoba swoim braciom i niech kąpie swoje nogi w oliwie. Twoje obuwie będzie z żelaza i miedzi, a ile twoich dni, taka będzie twoja siła. Nikt nie jest jak Bóg Jeszuruna, który jeździ po niebie, by tobie pomóc, i po obłokach w swym majestacie. Twoim schronieniem jest wieczny Bóg, a pod tobą są wieczne ramiona. On wypędzi przed tobą wroga i powie: „Wyniszcz go.” Wtedy Izrael będzie mieszkać bezpiecznie sam. Źródło Jakuba – w ziemi zboża i wina, a niebiosa spuszczą rosę. Błogosławiony jesteś, Izraelu! Któż do ciebie podobny, ludu zbawiony przez Pana, który jest tarczą twego ratunku i mieczem twego dostojeństwa! Twoi wrogowie poddadzą się tobie obłudnie, a ty zdepczesz ich wyniosłość.
Śmierć Mojżesza
Potem Mojżesz wstąpił z równin Moabu na górę Nebo, na szczyt Pizga, który jest naprzeciw Jerycha. I Pan pokazał mu całą ziemię, od Gileadu aż po Dan. I całą ziemię Neftalego, ziemię Efraima i Manassesa oraz całą ziemię Judy aż po Morze Zachodnie. I stronę południową, i równinę doliny Jerycha, miasta palm aż po Soar. Wtedy Pan mu powiedział:
— To jest ziemia, którą poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, mówiąc: „Dam ją twemu potomstwu.” Pozwoliłem ci ją zobaczyć na własne oczy, ale do niej nie wejdziesz.
Tam właśnie umarł Mojżesz, sługa Pana, w ziemi Moabu, według słowa Pana. I pogrzebał go w dolinie, w ziemi Moabu, naprzeciw Bet-Peor, a nikt nie zna jego grobu aż po dziś dzień. Mojżesz miał sto dwadzieścia lat, gdy umarł. Jego wzrok nie był przyćmiony i jego siła go nie opuściła. I synowie Izraela opłakiwali Mojżesza na równinach Moabu przez trzydzieści dni. Potem skończyły się dni płaczu i żałoby po Mojżeszu. A Jozue, syn Nuna, był pełen ducha mądrości, bo Mojżesz włożył na niego swoje ręce. I synowie Izraela byli mu posłuszni i czynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi. I nie powstał już prorok w Izraelu równy Mojżeszowi, którego Pan znał twarzą w twarz, we wszystkich znakach i cudach, dla których Pan posłał go, by je czynił w ziemi Egiptu wobec faraona, wszystkich jego sług i całej jego ziemi, i we wszystkich sprawach potężnej ręki, i w całej wielkiej grozie, którą Mojżesz wywołał na oczach całego Izraela.