Śmierć Racheli przy urodzeniu Beniamina
Potem wyruszyli z Betel i gdy mieli kawałek drogi do Efraty, Rachela zaczęła rodzić, a poród miała ciężki. Gdy rodziła w wielkich bólach, położna powiedziała do niej:
— Nie bój się, bo i tego syna będziesz miała.
Kiedy uchodziła z niej dusza, bo tam umarła, nadała mu imię Benoni, ale jego ojciec nazwał go Beniamin. Tak to umarła Rachela i została pogrzebana na drodze do Efraty, czyli Betlejem. I Jakub postawił pomnik na jej grobie. To jest pomnik grobu Racheli aż do dziś. Potem Izrael wyruszył stamtąd i rozbił swój namiot za wieżą Eder.
Synowie Jakuba
A gdy Izrael mieszkał w tej krainie, Ruben poszedł i spał z Bilhą, nałożnicą swego ojca, i Izrael usłyszał o tym. A synów Jakuba było dwunastu. Synowie Lei: Ruben, pierworodny Jakuba, potem Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zebulon. Synowie Racheli: Józef i Beniamin. A synowie Bilhy, służącej Racheli: Dan i Neftali. Synowie Zilpy, służącej Lei: Gad i Aszer. To są synowie Jakuba, którzy mu się urodzili w Paddan-Aram.
Śmierć Izaaka
I Jakub przyszedł do swego ojca Izaaka, do Mamre, do miasta Arba, czyli Hebronu, gdzie przebywali Abraham i Izaak. A dni Izaaka było sto osiemdziesiąt lat. I Izaak oddał ducha, i umarł, i został przyłączony do swego ludu, stary i syty dni, a pogrzebali go jego synowie, Ezaw i Jakub.
Potomkowie Ezawa
To są dzieje rodu Ezawa, czyli Edomu. Ezaw pojął swoje żony z córek Kanaanu: Adę, córkę Elona Chetyty, Oholibamę, córkę Any, córki Sibeona Chiwwity, i Basmat, córkę Izmaela, siostrę Nebajota. I Ada urodziła Ezawowi Elifaza, a Basmat urodziła Rehuela. Oholibama urodziła Jeusza, Jalama i Koracha. To są synowie Ezawa, którzy mu się urodzili w ziemi Kanaan. I Ezaw wziął swoje żony, synów, córki i wszystkich domowników, swoje stada, wszystkie bydła i całe swoje mienie, które zdobył w ziemi Kanaan, i odszedł od swego brata Jakuba do innej ziemi, bo ich majątek był tak wielki, że nie mogli mieszkać razem, i ziemia, na której przebywali, nie mogła ich utrzymać z powodu mnóstwa ich stad. I Ezaw zamieszkał na górze Seir. Ezaw to Edom. A to są dzieje rodu Ezawa, ojca Edomitów, na górze Seir. I to są imiona synów Ezawa: Elifaz, syn Ady, żony Ezawa, Rehuel, syn Basmat, żony Ezawa. Synami zaś Elifaza byli: Teman, Omar, Sefo, Gatam i Kenaz. A Timna była nałożnicą Elifaza, syna Ezawa, i urodziła Elifazowi Amaleka. To są synowie Ady, żony Ezawa. To są synowie Rehuela: Nachat, Zerach, Szamma i Mizza. Byli oni synami Basmat, żony Ezawa. A ci byli synami żony Ezawa Oholibamy, córki Any, córki Sibeona. Urodziła ona Ezawowi Jeusza, Jalama i Koracha. To są książęta spośród synów Ezawa, synowie Elifaza, pierworodnego Ezawa: książę Teman, książę Omar, książę Sefo, książę Kenaz. Książę Korach, książę Gatam, książę Amalek. Ci książęta pochodzą z Elifaza, w ziemi Edom, to są synowie Ady. To są synowie Rehuela, syna Ezawa: książę Nachat, książę Zerach, książę Szamma, książę Mizza. Ci książęta pochodzą z Rehuela, w ziemi Edom. Oni są synami Basmat, żony Ezawa. A to są synowie Oholibamy, żony Ezawa: książę Jeusz, książę Jalam, książę Korach. Ci książęta pochodzą z Oholibamy, córki Any, żony Ezawa. To są synowie Ezawa, czyli Edom, i to są ich książęta.
Potomkowie Seira
A to są synowie Seira, Choryty, mieszkańcy tej ziemi: Lotan, Szobal, Sibeon i Ana, Diszon, Eser i Diszan. To są książęta Chorytów, synowie Seira w ziemi Edom. Synami Lotana byli: Chori i Hemam, a siostrą Lotana była Tamna. Synowie zaś Szobala: Alwan, Manachat, Ebal, Szefo i Onam. Synami Sibeona są Ajja i Ana. To ten Ana, który znalazł muły na pustyni, gdy pasł osły swego ojca Sibeona. A to są dzieci Any: Diszon i Oholibama, córka Any. I synowie Diszona: Chemdan, Eszban, Jitran i Keran. To są synowie Esera: Bilhan, Zaawan i Akan. I synowie Diszana: Us i Aran. To są książęta Chorytów: książę Lotan, książę Szobal, książę Sibeon, książę Ana. Książę Diszon, książę Eser, książę Diszan. Są to książęta Chorytów, według ich księstw, w ziemi Seir.
Królowie Edomu
To są królowie, którzy panowali w ziemi Edom, zanim panował król nad synami Izraela. W Edomie panował Bela, syn Beora, a nazwa jego miasta – Dinhaba. I Bela umarł, a w jego miejsce panował Jobab, syn Zeracha z Bosry. Jobab umarł, a w jego miejsce panował Chuszam z ziemi Temanitów. Chuszam umarł, a w jego miejsce panował Hadad, syn Bedada, który pokonał Midianitów na polu Moab, a nazwa jego miasta – Awit. Hadad umarł, a w jego miejsce panował Samla z Masreki. Samla umarł, a w jego miejsce panował Saul z Rechobot nad Rzeką. Saul umarł, a w jego miejsce panował Baalchanan, syn Akbora. Baalchanan, syn Akbora, umarł, a w jego miejsce panował Hadar, a nazwa jego miasta – Pahu, a imię jego żony to Mehetabel, była to córka Matredy, córki Mezahaba. To są imiona książąt Ezawa, według ich rodów i miejscowości i według ich imion: książę Timna, książę Alwa, książę Jetet. Książę Oholibama, książę Ela, książę Pinon. Książę Kenaz, książę Teman, książę Mibsar. Książę Magdiel, książę Iram. To są książęta Edomu według miejsca ich zamieszkania w ziemi ich posiadłości. To jest Ezaw, ojciec Edomitów.
Józef i jego bracia
Jakub mieszkał w ziemi, gdzie jego ojciec był przybyszem, w ziemi Kanaan. To są dzieje rodu Jakuba: Gdy Józef miał siedemnaście lat, pasł stada ze swoimi braćmi, młodzieniec był z synami Bilhy i z synami Zilpy, żony swego ojca. I Józef donosił ojcu o ich złej sławie. A Izrael kochał Józefa najbardziej ze wszystkich swoich synów, bo urodził mu się w starości. I zrobił mu szatę wielobarwną. Gdy jego bracia widzieli, że ojciec kocha go bardziej niż wszystkich jego braci, znienawidzili go i nie potrafili przyjaźnie z nim rozmawiać. Pewnego razu Józefowi przyśnił się sen, a gdy opowiedział go swoim braciom, tym bardziej go znienawidzili. Bo powiedział im:
— Posłuchajcie, proszę, snu, który mi się przyśnił. Wiązaliśmy snopy na polu, a oto mój snop podniósł się i stanął, a wasze snopy otoczyły go i pokłoniły się mojemu snopowi.
I odpowiedzieli mu jego bracia:
— Czyżbyś miał królować nad nami? Czyż miałbyś nami rządzić?
I jeszcze bardziej go znienawidzili z powodu snów i słów jego. Śnił mu się jeszcze drugi sen i opowiedział go swoim braciom:
— Znowu śnił mi się sen, a oto słońce, księżyc i jedenaście gwiazd pokłoniły mi się.
Gdy opowiedział to swemu ojcu i swoim braciom, jego ojciec zgromił go i powiedział mu:
— Cóż to za sen, który ci się śnił? Czy ja i twoja matka przyjdziemy z twoimi braćmi, aby ci się kłaniać aż do ziemi?
I jego bracia zazdrościli mu, ale jego ojciec rozważał tę sprawę.