Jakub wyrusza z rodziną do Egiptu
Tak więc Izrael wyruszył w drogę ze wszystkim, co miał, a gdy przybył do Beer-Szeby, złożył ofiary Bogu swego ojca Izaaka. Wtedy Bóg powiedział do Izraela w nocnym widzeniu:
— Jakubie, Jakubie!
A on odpowiedział:
— Oto jestem.
I powiedział:
— Ja jestem Bogiem, Bogiem twego ojca. Nie bój się zejść do Egiptu, bo tam cię rozmnożę w wielki naród. Pójdę z tobą do Egiptu i wyprowadzę cię stamtąd z powrotem, a Józef położy swoją rękę na twoje oczy.
I Jakub wyruszył z Beer-Szeby. I synowie Izraela wzięli swego ojca Jakuba, swoje dzieci i swe żony na wozy, które faraon posłał, aby go przywieziono. Zebrali też swe stada i swój dobytek, który zdobyli w ziemi Kanaan, i przyjechali do Egiptu, Jakub i całe jego potomstwo razem z nim, swych synów i synów swoich synów, swoje córki i córki swoich synów oraz całe swoje potomstwo prowadził ze sobą do Egiptu. A to są imiona synów Izraela, którzy weszli do Egiptu – Jakub i jego synowie: pierworodny Jakuba, Ruben. Synowie Rubena: Henoch, Pallu, Chesron i Karmi. Synowie Symeona: Jemuel, Jamin, Ohad, Jakin, Sochar i Szaul, syn kobiety Kananejki. Synowie Lewiego: Gerszon, Kehat i Merari. Synowie Judy: Er, Onan, Szela, Peres i Zerach. Lecz Er i Onan umarli w ziemi Kanaan. A synami Peresa byli: Chesron i Chamul. Synowie Issachara: Tola, Puwwa, Job i Szimron. Synowie Zebulona: Sered, Elon i Jachleel. A to są synowie Lei, których – jak i córkę Dinę, urodziła Jakubowi w Paddan-Aram. Wszystkich dusz jego synów i córek było trzydzieści trzy. Synowie Gada: Sifion, Chaggi, Szuni, Esbon, Eri, Arodi i Areli. Synowie Aszera: Jimna, Jiszwa, Jiszwi, Beria i siostra ich Serach. A synowie Berii: Cheber i Malkiel. To są synowie Zilpy, którą Laban dał swej córce Lei, których ona urodziła Jakubowi – szesnaście dusz. Synowie Racheli, żony Jakuba: Józef i Beniamin. Józefowi zaś urodzili się w ziemi Egiptu Manasses i Efraim, których urodziła Asenat, córka Poti-Fery, kapłana z On. Synowie Beniamina: Bela, Beker, Aszbel, Gera, Naaman, Echi, Rosz, Muppim, Chuppim i Ard. To są synowie Racheli, którzy się urodzili Jakubowi. Wszystkich dusz – czternaście. Synowie Dana: Chuszim. Synowie Neftalego: Jachseel, Guni, Jeser i Szillem. To są synowie Bilhy, którą Laban dał swej córce Racheli, i których urodziła Jakubowi. Wszystkich dusz – siedem. Wszystkich, którzy przyszli z Jakubem do Egiptu, pochodzących z jego lędźwi, oprócz żon synów Jakuba, wszystkich dusz było sześćdziesiąt sześć. A synów Józefa, którzy mu się urodzili w Egipcie, były dwie dusze. I tak wszystkich dusz z domu Jakuba, które weszły do Egiptu, było siedemdziesiąt.
Jakub i jego rodzina w Egipcie
I Jakub posłał przed sobą Judę do Józefa, aby go uprzedził, zanim przybędzie do Goszen. I przybyli do ziemi Goszen. I Józef zaprzągł swój wóz, i wyjechał naprzeciw swemu ojcu Izraelowi do Goszen. A gdy go zobaczył, rzucił mu się na szyję i długo płakał na jego szyi. Wtedy Izrael powiedział do Józefa:
— Mogę już umrzeć, skoro ujrzałem twoją twarz, że jeszcze żyjesz.
Józef powiedział do swoich braci i do domu swego ojca:
— Pójdę zawiadomić faraona i powiem mu: „Moi bracia i dom mego ojca, którzy byli w ziemi Kanaan, przyjechali do mnie, a ci mężczyźni są pasterzami, bo zajmowali się hodowlą bydła. Przyprowadzili więc swoje owce i woły, i wszystko, co mieli.” A gdy wezwie was faraon i zapyta: „Czym się zajmujecie?” Odpowiecie: „Twoi słudzy od swego dzieciństwa aż do dziś są pasterzami, my i nasi ojcowie.” W ten sposób będziecie mogli mieszkać w ziemi Goszen, bo Egipcjanie brzydzą się każdym pasterzem.
Józef więc przyszedł i powiedział faraonowi:
— Mój ojciec i moi bracia ze swymi owcami, wołami i ze wszystkim, co mają, przybyli z ziemi Kanaan, oto są w ziemi Goszen.
A spośród swych braci wziął pięciu mężczyzn i przedstawił ich faraonowi. I faraon zapytał jego braci:
— Czym się zajmujecie?
A oni odpowiedzieli faraonowi:
— Twoi słudzy są pasterzami, my i nasi ojcowie.
Powiedzieli jeszcze do faraona:
— Przyszliśmy, aby przebywać w tej ziemi, bo nie ma paszy dla stad, które mają twoi słudzy, gdyż ciężki głód panuje w ziemi Kanaan. Teraz prosimy, pozwól, aby twoi słudzy mieszkali w ziemi Goszen.
Wtedy faraon powiedział do Józefa:
— Twój ojciec i twoi bracia przybyli do ciebie. Ziemia Egiptu jest przed tobą. W najlepszym miejscu tej ziemi osadź twego ojca i twoich braci, niech mieszkają w ziemi Goszen. A jeśli wiesz, że są wśród nich dzielni ludzie, uczyń ich przełożonymi nad moimi stadami.
I Józef przyprowadził swego ojca Jakuba, i postawił go przed faraonem. A Jakub błogosławił faraona. Faraon zapytał Jakuba:
— Ile lat życia sobie liczysz?
Jakub odpowiedział faraonowi:
— Liczba lat mego pielgrzymowania to sto trzydzieści. Krótkie i złe były lata mego życia i nie osiągnąłem wieku moich ojców podczas ich pielgrzymowania.
Potem Jakub pobłogosławił faraona i odszedł sprzed jego oblicza. Wtedy Józef osiedlił swego ojca i swoich braci i dał im posiadłość w ziemi Egiptu, w najlepszym miejscu tej krainy, w ziemi Ramses, jak rozkazał faraon. I Józef żywił chlebem swego ojca i swoich braci, i cały dom swego ojca, aż do najmniejszego.