Noe i jego synowie
A synami Noego, którzy wyszli z arki, byli: Sem, Cham i Jafet. Cham jest ojcem Kanaana. To są trzej synowie Noego, przez których napełniła się ludem cała ziemia. Wtedy Noe zaczął uprawiać ziemię i zasadził winnicę. Potem pił wino i upił się, i leżał odkryty w swoim namiocie. A Cham, ojciec Kanaana, zobaczył nagość swego ojca i opowiedział o tym dwom swoim braciom na dworze. Wtedy Sem i Jafet wzięli szatę, założyli ją sobie na ramiona, weszli tyłem i zakryli nagość swego ojca, a ich twarze były odwrócone, tak że nie widzieli nagości swego ojca. A gdy Noe obudził się po winie, dowiedział się, co mu zrobił jego młodszy syn, i powiedział:
— Niech będzie przeklęty Kanaan, będzie sługą sług swoich braci.
Potem dodał:
— Niech będzie błogosławiony Pan Bóg Sema, a niech Kanaan będzie jego sługą. Niech Bóg rozprzestrzeni Jafeta i niech mieszka on w namiotach Sema, a niech będzie Kanaan jego sługą.
I Noe żył po potopie trzysta pięćdziesiąt lat. I wszystkich dni Noego było dziewięćset pięćdziesiąt lat i umarł.
Potomkowie synów Noego
Oto dzieje rodu synów Noego: Sema, Chama i Jafeta, którym po potopie urodzili się synowie. Synowie Jafeta: Gomer, Magog, Madaj, Jawan, Tubal, Meszek i Tiras. Synowie Gomera: Aszkenaz, Rifat i Togarma. Synowie Jawana: Elisza, Tarszisz, Kittim i Dodanim. Od nich rozdzielone zostały wyspy narodów po swych ziemiach, każdy według swojego języka i według swoich rodów, w swoich narodach. A synowie Chama: Kusz, Misraim, Put i Kanaan. Synowie zaś Kusza: Seba, Chawila, Sabta, Rama i Sabteka. Synowie Ramy: Szeba i Dedan. Kusz spłodził Nimroda, który zaczął być mocarzem na ziemi. Ten był mocarnym myśliwym przed Panem. Dlatego mówi się: „Tak jak Nimrod, mocarny myśliwy przed Panem”. Początkiem jego królestwa były Babel, Erek, Akkad i Kalne w ziemi Szinear. Z tej ziemi wyszedł Assur i zbudował Niniwę i miasto Rechobot, i Kalach. Także wielkie miasto Resan pomiędzy Niniwą i Kalach. Misraim zaś spłodził Ludima, Ananima, Lahabima i Naftuchima, oraz Patrusyma, Kasluchima (z których pochodzą Filistyni) i Kaftoryma. Kanaan zaś spłodził Sydona, swego pierworodnego, i Cheta, i Jebusytów, Amorytów, i Girgaszytów, i Chiwwitów, Arkitów, i Sinitów, i Arwadytów, Semarytów, i Chamatytów. A potem rozproszyły się rody Kananejczyków. A granica Kananejczyków biegła od Sydonu w kierunku Gerary aż do Gazy, w kierunku Sodomy i Gomory, Adamy i Seboima aż do Leszy. To są synowie Chama według ich rodów i języków, w ich ziemiach i narodach. A Semowi, ojcu wszystkich synów Ebera, starszemu bratu Jafeta, urodzili się synowie. Synowie Sema: Elam, Assur, Arpachszad, Lud i Aram. Synowie Arama: Us, Chul, Geter i Masz. Arpachszad zaś spłodził Szelacha, a Szelach spłodził Ebera. Eberowi urodzili się dwaj synowie: imię jednego – Peleg, gdyż za jego dni ziemia została rozdzielona, a imię jego brata – Joktan. Joktan spłodził Almodada, Szelefa, Chasarmaweta i Jeracha, Hadorama, Uzala i Diklę, Obala, Abimaela i Szeba, Ofira, Chawilę i Jobaba, ci wszyscy byli synami Joktana. A obszar ich zamieszkania ciągnął się od Meszy w kierunku Sefar, wschodniej góry. To są synowie Sema według ich rodów i języków, w ich ziemiach i narodach. To są rody synów Noego według ich pokoleń i w ich narodach. Od nich wywodzą się narody, które rozprzestrzeniły się na ziemi po potopie.
Wieża Babel
Na całej ziemi był jeden język i jedna mowa. A gdy wędrowali od wschodu, znaleźli równinę w ziemi Szinear i tam mieszkali. I mówili jeden do drugiego:
— Chodźcie, zróbmy cegły i wypalmy je w ogniu.
I mieli cegłę zamiast kamienia, a smołę zamiast zaprawy. Potem powiedzieli:
— Chodźcie, zbudujmy sobie miasto i wieżę, której szczyt sięgałby do nieba, i uczyńmy sobie imię, abyśmy się nie rozproszyli po powierzchni całej ziemi.
A Pan zstąpił, aby zobaczyć miasto i wieżę, które synowie ludzcy budowali. I Pan powiedział:
— Oto lud jest jeden i wszyscy mają jeden język, a jest to dopiero początek ich dzieła. Teraz nic nie powstrzyma ich od wykonania tego, co zamierzają uczynić. Zstąpmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie zrozumiał języka drugiego.
I tak Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi, i przestali budować miasto. Dlatego nazwano je Babel, bo tam Pan pomieszał język całej ziemi. I stamtąd Pan rozproszył ich po całej powierzchni ziemi.
Potomkowie Sema
To są dzieje rodu Sema: Gdy Sem miał sto lat, spłodził Arpachszada, dwa lata po potopie. Po spłodzeniu Arpachszada Sem żył pięćset lat i spłodził synów i córki. Arpachszad żył trzydzieści pięć lat i spłodził Szelacha. Po spłodzeniu Szelacha Arpachszad żył czterysta trzy lata i spłodził synów i córki. Szelach żył trzydzieści lat i spłodził Ebera. Po spłodzeniu Ebera Szelach żył czterysta trzy lata i spłodził synów i córki. Eber żył trzydzieści cztery lata i spłodził Pelega. Po spłodzeniu Pelega Eber żył czterysta trzydzieści lat i spłodził synów i córki. Peleg żył trzydzieści lat i spłodził Reu. Po spłodzeniu Reu Peleg żył dwieście dziewięć lat i spłodził synów i córki. Reu żył trzydzieści dwa lata i spłodził Seruga. Po spłodzeniu Seruga Reu żył dwieście siedem lat i spłodził synów i córki. Serug żył trzydzieści lat i spłodził Nachora. Po spłodzeniu Nachora Serug żył dwieście lat i spłodził synów i córki. Nachor żył dwadzieścia dziewięć lat i spłodził Teracha. Po spłodzeniu Teracha Nachor żył sto dziewiętnaście lat i spłodził synów i córki. Terach żył siedemdziesiąt lat i spłodził Abrama, Nachora i Harana.