Powtórna zapowiedź wybawienia z niewoli egipskiej
Nadto Bóg mówił do Mojżesza:
— Ja jestem Panem. Objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi pod tym imieniem: Bóg Wszechmogący, ale z mojego imienia Jehowa nie byłem przez nich poznany. Ustanowiłem też z nimi moje przymierze, aby dać im ziemię Kanaan, ziemię ich pielgrzymowania, w której przebywali jako obcy. Usłyszałem także jęk synów Izraela, których Egipcjanie trzymają w niewoli, i wspomniałem na moje przymierze. Dlatego powiedz synom Izraela: „Ja jestem Pan, wyprowadzę was spod ciężarów Egipcjan, wyrwę was z ich niewoli i wybawię was wyciągniętym ramieniem i przez wielkie sądy. Wezmę was sobie za lud i będę wam Bogiem. Poznacie, że ja jestem Pan, wasz Bóg, który was wyprowadza spod ciężarów Egipcjan. I wprowadzę was do ziemi, którą przysiągłem dać Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, i dam ją wam w dziedzictwo. Ja jestem Pan.”
I Mojżesz mówił tak do synów Izraela, ale nie usłuchali go z powodu udręki ducha i ciężkiej niewoli. Wtedy Pan powiedział do Mojżesza:
— Idź, powiedz faraonowi, królowi Egiptu, żeby wypuścił synów Izraela ze swej ziemi.
Mojżesz zaś odpowiedział przed Panem:
— Oto synowie Izraela nie posłuchali mnie, jakże więc posłucha mnie faraon? Jestem przecież nieobrzezanych warg.
Wtedy Pan przemówił do Mojżesza i Aarona i dał im rozkaz dla synów Izraela i dla faraona, króla Egiptu, aby wyprowadzili synów Izraela z ziemi Egiptu.
Rodowód Mojżesza i Aarona
Oto naczelnicy domów ich ojców: synowie Rubena, pierworodnego Izraela: Henoch, Pallu, Chesron i Karmi. To są rodziny Rubena. Synowie Symeona: Jemuel, Jamin, Ohad, Jakin, Sochar i Szaul, syn Kananejki. To są rodziny Symeona. Oto imiona synów Lewiego według ich pokoleń: Gerszon, Kehat i Merari. A lat życia Lewiego było sto trzydzieści siedem. Synowie Gerszona: Libni i Szimei, według ich rodzin. Synowie Kehata: Amram, Ishar, Chebron i Uzziel. A lat życia Kehata było sto trzydzieści trzy. Synowie Merariego: Machli i Muszi. To są rodziny Lewiego według ich pokoleń. I Amram pojął za żonę Jokebed, swoją ciotkę, która urodziła mu Aarona i Mojżesza. A lat życia Amrama było sto trzydzieści siedem. Synowie Ishara: Korach, Nefeg i Zikri. Synowie Uzziela: Miszael, Elsafan i Sitri. I Aaron pojął za żonę Eliszebę, córkę Aminadaba, siostrę Nachszona. Ona mu urodziła Nadaba, Abihu, Eleazara i Itamara. A synowie Koracha: Assir, Elkana i Abiasaf. To są rodziny Korachitów. I Eleazar, syn Aarona, pojął za żonę jedną z córek Putiela. Ona mu urodziła Pinchasa. Oto są naczelnicy ojców Lewitów według ich rodzin.
Bóg określa wyraźnie zadanie Mojżesza i Aarona
To są ci właśnie Aaron i Mojżesz, do których mówił Pan: „Wyprowadźcie synów Izraela z ziemi Egiptu według ich zastępów.” To oni mówili do faraona, króla Egiptu, aby wyprowadzić synów Izraela z Egiptu. To jest właśnie Mojżesz i Aaron. A w tym dniu, kiedy Pan mówił do Mojżesza w ziemi Egiptu, Pan powiedział do niego:
— Ja jestem Pan. Mów do faraona, króla Egiptu, wszystko, co do ciebie mówię.
Mojżesz zaś odpowiedział przed Panem:
— Oto jestem nieobrzezanych warg, jakże posłucha mnie faraon?
I Pan powiedział do Mojżesza:
— Oto ustanowiłem cię bogiem dla faraona, a twój brat Aaron będzie twoim prorokiem. Ty powiesz wszystko, co ci rozkażę. A twój brat Aaron będzie mówił do faraona, aby wypuścił synów Izraela ze swojej ziemi. A ja zatwardzę serce faraona i pomnożę moje znaki i cuda w ziemi Egiptu. Faraon was nie posłucha, lecz ja położę moją rękę na Egipcie i wyprowadzę moje zastępy, mój lud, synów Izraela, z ziemi Egiptu przez wielkie sądy. A Egipcjanie poznają, że ja jestem Pan, gdy wyciągnę rękę na Egipt i wyprowadzę synów Izraela spośród nich.
Mojżesz i Aaron uczynili więc, jak im Pan przykazał, tak właśnie uczynili. Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, a Aaron osiemdziesiąt trzy lata, gdy mówili do faraona.
Laska Aarona
Wtedy Pan powiedział do Mojżesza i Aarona:
— Gdy faraon powie wam: „Uczyńcie jakiś cud”, wtedy powiesz do Aarona: „Weź swą laskę i rzuć ją przed faraonem, a zamieni się w węża.”
Mojżesz i Aaron przyszli do faraona i uczynili tak, jak Pan rozkazał. Aaron rzucił swoją laskę przed faraonem i jego sługami, a ona zamieniła się w węża. Wtedy faraon wezwał mędrców i czarowników. I ci egipscy czarownicy uczynili to samo swoimi czarami. Każdy z nich rzucił swoją laskę, a zamieniły się w węże. Lecz laska Aarona pożarła ich laski. Serce faraona stało się jednak zatwardziałe i nie posłuchał ich, jak Pan zapowiedział.
Plagi egipskie: woda Nilu zamieniona w krew
Potem Pan powiedział do Mojżesza:
— Serce faraona jest zatwardziałe, wzbrania się wypuścić lud. Idź do faraona rankiem, kiedy wyjdzie nad wodę. Staniesz naprzeciwko niego nad brzegiem rzeki i weźmiesz do ręki laskę, która się zamieniła w węża, i powiesz mu: „Pan, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie, mówiąc: Wypuść mój lud, aby mi służył na pustyni, a oto dotąd nie posłuchałeś. Dlatego tak mówi Pan: Po tym poznasz, że ja jestem Pan. Oto uderzę laską, która jest w mojej ręce, w wody, które są w rzece, a one zamienią się w krew. Ryby, które są w rzece, pozdychają i rzeka będzie cuchnąć. Egipcjanie się zmęczą poszukiwaniem wody z rzeki do picia.”
Pan mówił dalej do Mojżesza:
— Powiedz Aaronowi: „Weź swoją laskę i wyciągnij rękę nad wody Egiptu, nad ich rzeki, nad ich strugi, nad ich jeziora i nad wszelkie zbiorowiska wód, a one zamienią się w krew.” Krew będzie na całej ziemi Egiptu, tak w naczyniach drewnianych, jak i w kamiennych.
Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak Pan rozkazał. Aaron podniósł laskę i uderzył wody rzeki na oczach faraona i jego sług. I wszystkie wody rzeki zamieniły się w krew. Ryby, które były w rzece, pozdychały i rzeka zaczęła cuchnąć, tak że Egipcjanie nie mogli pić z niej wody. A krew była w całej ziemi Egiptu. Lecz egipscy czarownicy uczynili to samo swoimi czarami. Pozostało więc zatwardziałe serce faraona i nie posłuchał ich, jak Pan zapowiedział. Faraon odwrócił się i poszedł do swego domu, i tego również nie wziął sobie do serca. I wszyscy Egipcjanie kopali wokół rzeki w poszukiwaniu wody do picia, bo nie mogli pić wody z rzeki. I upłynęło siedem dni od chwili, gdy Pan uderzył rzekę.