Ostatnia plaga: śmierć wszystkich pierworodnych
A o północy Pan zabił wszystko, co pierworodne w ziemi Egiptu, od pierworodnego syna faraona, zasiadającego na jego tronie, aż do pierworodnego więźnia, który był w więzieniu, oraz wszystko, co pierworodne z bydła. Wstał tej nocy faraon, a z nim wszyscy jego słudzy oraz wszyscy Egipcjanie, i podniósł się w Egipcie wielki krzyk, bo nie było domu, w którym nie byłoby umarłego. Faraon wezwał Mojżesza i Aarona w nocy i powiedział:
— Wstańcie, wyjdźcie spośród mego ludu, wy i synowie Izraela. Idźcie i służcie Panu, jak mówiliście. Zabierzcie też swoje trzody i bydła, jak żądaliście, i idźcie. Mnie też błogosławcie.
I Egipcjanie przynaglali lud, aby ich jak najszybciej wyprawić z ziemi, bo mówili:
— Wszyscy pomrzemy.
Wziął więc lud swoje ciasto, zanim się zakwasiło, i dzieże owinięte w swoje szaty i kładli je na swoje ramiona. Synowie Izraela postąpili według nakazu Mojżesza i pożyczyli od Egipcjan srebrne i złote przedmioty oraz szaty. A Pan dał ludowi łaskę w oczach Egipcjan, tak że im pożyczyli. I złupili Egipcjan.
Wyjście Izraelitów z Egiptu
Wyruszyli więc synowie Izraela z Ramzes do Sukkot, około sześciuset tysięcy pieszych mężczyzn, nie licząc dzieci. Ale szło z nimi też mnóstwo obcego ludu oraz owce i bydło, bardzo liczny dobytek. I popiekli przaśne placki z ciasta, które wynieśli z Egiptu, bo nie było zakwaszone. Ponieważ zostali wygnani z Egiptu, nie mogli zwlekać i nie przygotowali sobie też żadnej żywności. A czas przebywania synów Izraela, którzy mieszkali w Egipcie, wynosił czterysta trzydzieści lat. I stało się tak, że po upływie czterystu trzydziestu lat, tego samego dnia, wszystkie zastępy Pana wyszły z ziemi Egiptu. Ta noc ma być obchodzona dla Pana, dlatego że wyprowadził ich z ziemi Egiptu. Ta noc ma być więc obchodzona dla Pana przez wszystkich synów Izraela po wszystkie ich pokolenia.
Dalsze przepisy dotyczące Paschy
I Pan powiedział do Mojżesza i Aarona:
— Taka jest ustawa Paschy: Żaden obcy nie będzie z niej spożywał. Każdy jednak wasz sługa nabyty za pieniądze będzie mógł z niej spożywać, jeśli tylko go obrzezacie. Cudzoziemiec i najemnik nie będą z niej spożywać. W jednym domu będzie spożywany baranek. Nie wyniesiesz z domu nic z jego mięsa i nie złamiecie jego kości. Całe zgromadzenie Izraela tak z nim postąpi. A jeśli jakiś cudzoziemiec będzie twoim gościem i będzie chciał obchodzić Paschę dla Pana, niech najpierw zostanie obrzezany każdy mężczyzna jego domu, a potem niech przystąpi i obchodzi ją. Wtedy będzie jak urodzony w tej ziemi. A ktokolwiek nie jest obrzezany, nie będzie z niej spożywał. Jedno prawo będzie dla urodzonego w ziemi i dla cudzoziemca, który jest gościem wśród was.
Wszyscy synowie Izraela uczynili więc, jak Pan rozkazał Mojżeszowi i Aaronowi, tak właśnie uczynili. Tego samego dnia Pan wyprowadził synów Izraela z ziemi Egiptu według ich zastępów.
Poświęcenie pierworództwa
I Pan powiedział do Mojżesza:
— Poświęć mi wszystko, co pierworodne. Wszystko, co otwiera łono u synów Izraela, tak wśród ludzi, jak i wśród bydła. To należy do mnie.
Święto Przaśników
Mojżesz powiedział więc do ludu:
— Pamiętajcie ten dzień, w którym wyszliście z Egiptu, z domu niewoli. Pan bowiem potężną ręką wyprowadził was stamtąd. Nie będziecie jeść nic kwaszonego. Dziś wychodzicie, w miesiącu Abib. A gdy Pan wprowadzi cię do ziemi Kananejczyków, Chetytów, Amorytów, Chiwwitów i Jebusytów, którą przysiągł dać waszym ojcom, ziemię opływającą mlekiem i miodem, wtedy będziesz obchodził ten obrzęd w tym samym miesiącu. Przez siedem dni będziesz jeść przaśny chleb, a siódmego dnia będzie święto dla Pana. Będziesz jadł przaśny chleb przez siedem dni i nie może znaleźć się u ciebie nic kwaszonego ani żaden zakwas nie może być widziany we wszystkich twoich granicach. W tym dniu opowiesz swemu synowi: „Obchodzę to ze względu na to, co Pan dla mnie uczynił, gdy wychodziłem z Egiptu. To będzie jako znak na twojej ręce i jako pamiątka przed twoimi oczyma, aby prawo Pana było na twoich ustach. Pan bowiem potężną ręką wyprowadził cię z Egiptu. Będziesz przestrzegał tej ustawy w wyznaczonym czasie, z roku na rok.”
O pierworództwie
— A gdy Pan wprowadzi cię do ziemi Kanaan, jak przysiągł tobie i twoim ojcom, i da ją tobie, wtedy przeznaczysz dla Pana wszystko, co otwiera łono, i każdy płód otwierający łono z twojego bydła, każdy samiec będzie dla Pana. Każde zaś pierworodne oślę wykupisz barankiem, a jeśli nie wykupisz, złamiesz mu kark. Wykupisz też każdego pierworodnego człowieka wśród twoich synów. A gdy w przyszłości twój syn cię zapyta: „Cóż to jest?” Wtedy odpowiesz mu: „Pan wyprowadził nas potężną ręką z Egiptu, z domu niewoli. Gdy bowiem faraon stał się twardy i wzbraniał się nas wypuścić, wtedy Pan zabił wszystko, co pierworodne w ziemi Egiptu, od pierworodnego z ludzi aż do pierworodnego z bydła. Dlatego składam w ofierze Panu wszystkie samce otwierające łono, ale każdego pierworodnego z moich synów wykupuję. To będzie jako znak na twojej ręce i jako przepaska ozdobna między twoimi oczyma, że Pan potężną ręką wyprowadził nas z Egiptu.”