Panowanie Roboama
Roboam zaś, syn Salomona, królował w Judzie. Roboam miał czterdzieści jeden lat, gdy zaczął królować, a królował siedemnaście lat w Jerozolimie, w mieście, które Pan wybrał spośród wszystkich pokoleń Izraela, aby tam przebywało jego imię. Jego matka miała na imię Naama, była Ammonitką. I Juda czynił to, co złe w oczach Pana, i swoimi grzechami, które popełniali, pobudzali go do zazdrości bardziej niż to wszystko, co czynili ich ojcowie. Pobudowali sobie bowiem wyżyny, posągi i gaje na każdym wysokim wzgórzu i pod każdym zielonym drzewem. Byli też w tej ziemi sodomici. Postępowali oni według wszystkich obrzydliwości pogan, których Pan wypędził sprzed synów Izraela. A w piątym roku króla Roboama, przeciw Jerozolimie nadciągnął Sziszak, król Egiptu. I zabrał skarby domu Pana oraz skarby domu królewskiego, zabrał wszystko. Zabrał też wszystkie złote tarcze, które wykonał Salomon. Zamiast nich król Roboam wykonał spiżowe tarcze i powierzył je dowódcy straży przybocznej, która strzegła drzwi domu królewskiego. Ilekroć król wchodził do domu Pana, straż je nosiła, a potem odnosiła do wartowni. A pozostałe dzieje Roboama i wszystko, co czynił, czyż nie są zapisane w kronikach królów Judy? I trwała wojna między Roboamem a Jeroboamem po wszystkie dni. Potem Roboam zasnął ze swoimi ojcami i został pogrzebany z nimi w mieście Dawida. A jego matka miała na imię Naama, była Ammonitką. I jego syn Abijam królował w jego miejsce.
Królowie Judzcy: Abijjam i Asa
W osiemnastym roku króla Jeroboama, syna Nebata, Abijam zaczął królować nad Judą. Trzy lata królował w Jerozolimie, a jego matka miała na imię Maaka i była córką Abiszaloma. Szedł on śladem wszystkich grzechów swego ojca, które popełnił przed nim. Jego serce nie było doskonałe wobec Pana, swego Boga, jak serce Dawida, jego ojca. Jednak ze względu na Dawida Pan, jego Bóg, dał mu pochodnię w Jerozolimie, wzbudzając po nim jego syna i umacniając Jerozolimę. Ponieważ Dawid czynił to, co było prawe w oczach Pana, i nie odstąpił od niczego, co mu rozkazał, przez wszystkie dni swego życia, z wyjątkiem sprawy Uriasza Chetyty. I trwała wojna między Roboamem a Jeroboamem przez wszystkie dni jego życia. A pozostałe dzieje Abijama i wszystko, co czynił, czyż nie są zapisane w kronikach o królach Judy. I trwała wojna między Abijamem a Jeroboamem. Potem Abijam zasnął ze swoimi ojcami i pogrzebano go w mieście Dawida. I jego syn Asa królował w jego miejsce. W dwudziestym roku Jeroboama, króla Izraela, Asa królował nad Judą. I królował czterdzieści jeden lat w Jerozolimie. Jego matka miała na imię Maacha i była córką Abiszaloma. Asa czynił to, co było prawe w oczach Pana, jak Dawid, jego ojciec. Usunął z ziemi sodomitów i wszystkie bożki, które wykonali jego ojcowie. Również Maachę, swoją matkę, odsunął od panowania za to, że sporządziła bożka w gaju. Asa zniszczył więc jej bożka i spalił go przy potoku Cedron. I chociaż wyżyny nie zostały zniszczone, jednak serce Asy było doskonałe wobec Pana przez wszystkie jego dni. I wniósł do domu Pana rzeczy poświęcone przez swego ojca i rzeczy, które sam poświęcił: srebro, złoto i naczynia.
Przymierze Asy z Benhadadem z Damaszku
I między Asą a Baszą, królem Izraela, trwała wojna przez wszystkie ich dni. Basza, król Izraela, nadciągnął przeciwko Judzie i rozbudował Rama, aby nikomu nie pozwolić wychodzić od Asy, króla Judy, i przychodzić do niego. Asa wziął więc całe srebro i złoto, które pozostało w skarbcach domu Pana i w skarbcach domu królewskiego, i dał je w ręce swoich sług. Następnie król Asa posłał ich do Ben-Hadada, syna Tabrimona, syna Chezjona, króla Syrii, który mieszkał w Damaszku, mówiąc:
— Jest przymierze między mną a tobą, między moim ojcem a twoim ojcem. Oto posyłam ci dar: srebro i złoto. Idź, zerwij swoje przymierze z Baszą, królem Izraela, aby odstąpił ode mnie.
I Ben-Hadad posłuchał króla Asy, i posłał dowódców swoich wojsk przeciwko miastom Izraela, napadł na Ijon, Dan i Abel-Bet-Maaka oraz całe Kinerot wraz z całą ziemią Neftalego. Gdy Basza o tym usłyszał, przestał rozbudowywać Rama i mieszkał w Tirsie. Wtedy król Asa zwołał cały lud Judy, bez wyjątku, a lud zabrał z Rama kamienie i drewno, z których Basza budował. I król Asa rozbudował nimi Gibea Beniamina oraz Mispę. A pozostałe dzieje Asy, cała jego potęga i wszystko, co czynił, oraz miasta, które zbudował, czyż nie są zapisane w kronikach królów Judy? Jednak w okresie swojej starości zachorował na nogi. I Asa zasnął ze swoimi ojcami, i został pogrzebany z nimi w mieście Dawida, swego ojca. A jego syn Jehoszafat królował w jego miejsce.
Królowie izraelscy: Nadab i Baasza
W drugim roku Asy, króla Judy, nad Izraelem zaczął królować Nadab, syn Jeroboama i królował nad Izraelem dwa lata. I czynił to, co złe w oczach Pana, idąc drogami swego ojca i w jego grzechu, którym doprowadził Izraela do grzechu. I Basza, syn Achiasza, z domu Issachara, uknuł spisek przeciw niemu. Basza zabił go w Gibbeton, który należał do Filistynów. Nadab bowiem i cały Izrael oblegali Gibbeton. Basza zabił go w trzecim roku Asy, króla Judy, i sam królował w jego miejsce. Kiedy zaczął królować, wymordował cały dom Jeroboama i nie pozostawił żywej duszy z rodu Jeroboama, dopóki nie wytracił go zgodnie ze słowem Pana, które wypowiedział przez swego sługę Achiasza Szilonitę. Z powodu grzechów Jeroboama, które popełnił i do których skłonił Izraela, z powodu rozdrażnienia, którym pobudził do gniewu Pana, Boga Izraela. A pozostałe dzieje Nadaba i wszystko, co czynił, czyż nie są zapisane w kronikach królów Izraela? I między Asą a Baszą, królem Izraela, trwała wojna po wszystkie ich dni. W trzecim roku Asy, króla Judy, nad całym Izraelem zaczął królować w Tirsie Basza, syn Achiasza. I królował przez dwadzieścia cztery lata. I czynił to, co złe w oczach Pana, idąc drogami Jeroboama i w jego grzechu, do którego skłonił Izraela.
Powołanie Jehu na zwiastuna kary za grzechy Baaszy
Wtedy słowo Pana doszło do Jehu, syna Chananiego, przeciw Baszy:
— Ponieważ wywyższyłem cię z prochu i ustanowiłem cię wodzem nad swoim ludem Izraelem, a ty poszedłeś drogą Jeroboama i skłoniłeś do grzechu mój lud, Izraela, aby mnie pobudzić do gniewu jego grzechami, oto zgładzę potomstwo Baszy i potomstwo jego domu i postąpię z twoim domem jak z domem Jeroboama, syna Nebata. Tego, kto z rodu Baszy umrze w mieście, zjedzą psy, a tego, kto umrze na polu, zjedzą powietrzne ptaki.
A pozostałe dzieje Baszy i to, co czynił, i jego potęga, czyż nie są zapisane w kronikach królów Izraela? Potem Basza zasnął ze swoimi ojcami i został pogrzebany w Tirsie, a jego syn Ela królował w jego miejsce. Ponownie przez proroka Jehu, syna Chananiego, doszło słowo Pana przeciw Baszy i przeciw jego domowi za całe zło, które czynił w oczach Pana, pobudzając go do gniewu czynami swoich rąk, stając się podobnym do domu Jeroboama, i za to, że go zabił.