Psalm 87 – Syjon – miasto Boże duchową matką ludów
Psalm i pieśń dla synów Korego.
Jego fundament jest na świętych górach. Pan miłuje bramy Syjonu bardziej niż wszystkie przybytki Jakuba. Chwalebne rzeczy mówi się o tobie, o miasto Boże.
Sela.
Wspomnę Rahab i Babilon wśród tych, którzy mnie znają, oto Filistea i Tyr, i Etiopia:
— Ten się tam urodził.
O Syjonie też będą mówić:
— Ten i tamten urodził się w nim, — a sam Najwyższy go utwierdzi. Pan wyliczy, spisując narody:
— Ten się tam urodził.
Sela.
I pląsając, będą śpiewać:
— W tobie są wszystkie me źródła.
Psalm 88 – Modlitwa o wybawienie od śmierci
Pieśń i psalm dla synów Korego, przewodnikowi chóru, na Machalat do śpiewania, pouczający, od Hemana Ezrachity.
Panie, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie. Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie. Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu. Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu, stałem się jak człowiek bez siły. Zaliczono mnie do umarłych, jestem jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki. Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie. Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami.
Sela.
Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą, jestem uwięziony i nie mam wyjścia. Moje oko płacze nad moim utrapieniem, wzywam cię, Panie, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce. Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać?
Sela.
Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu? Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia? Lecz ja, Panie, do ciebie wołam, rankiem wita cię moja modlitwa. Dlaczego, Panie, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci, znoszę twoją grozę i trwożę się. Twój srogi gniew spadł na mnie i wyniszczyła mnie twoja groza. Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają. Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.
Psalm 89 – Spojrzenie wstecz na Boże obietnice dane Dawidowi
Pieśń pouczający Etana Ezrachity.
Będę śpiewać o miłosierdziu Pana na wieki, swymi ustami będę głosił twoją wierność przez wszystkie pokolenia. Powiedziałem bowiem:
— Miłosierdzie będzie budowane na wieki, na niebiosach utwierdziłeś swoją wierność.
— Zawarłem przymierze z moim wybrańcem, przysiągłem Dawidowi, swemu słudze. „Na wieki utwierdzę twoje potomstwo i zbuduję twój tron na wszystkie pokolenia.”
Sela.
Panie, niebiosa wysławiają twoje cuda i twoją wierność w zgromadzeniu świętych. Któż bowiem na niebie może się równać z Panem? Kto pośród synów mocarzy jest podobny do Pana? Bóg jest straszliwy w zgromadzeniu świętych i budzi grozę wśród wszystkich, którzy są wokół niego. Panie, Boże zastępów, któż jest jak ty, Pan mocny? Twoja wierność bowiem cię otacza.
Ty panujesz nad wzburzonym morzem, gdy się podnoszą jego fale, ty je poskramiasz. Ty zmiażdżyłeś Rahaba jak rannego, mocą twego ramienia rozproszyłeś swoich wrogów. Twoje są niebiosa, twoja też ziemia, ty ugruntowałeś świat i wszystko, co go napełnia. Ty stworzyłeś północ i południe. Tabor i Hermon śpiewają o twoim imieniu. Twoje ramię jest mocne, twoja ręka potężna, a twoja prawica wzniesiona. Sprawiedliwość i sąd są podstawą twego tronu, miłosierdzie i prawda idą przed twoim obliczem.
Błogosławiony lud, który zna okrzyk radości, będzie chodzić w świetle twego oblicza, Panie. W twoim imieniu będą się weselić każdego dnia, a w twojej sprawiedliwości będą wywyższeni. Ty bowiem jesteś chwałą ich mocy i z twojej woli nasz róg będzie wzniesiony. Bo Pan jest naszą tarczą, a Święty Izraela naszym królem.
Powiedziałeś wtedy w widzeniu do twego świętego:
— Udzieliłem pomocy mocarzowi, wywyższyłem wybranego z ludu. Znalazłem Dawida, mego sługę, namaściłem go swoim świętym olejem. Moja ręka będzie przy nim i wzmocni go moje ramię. Nie będzie uciskany przez wroga, a syn nieprawości go nie pognębi. Zetrę na jego oczach jego przeciwników, a tych, którzy go nienawidzą, powalę. Ponadto moja prawda i miłosierdzie będą z nim, a w moim imieniu jego róg będzie wzniesiony. I położę na morzu jego rękę i na rzekach jego prawicę. On zawoła: „Ty jesteś moim ojcem, moim Bogiem i skałą mego zbawienia.” Ja też uczynię go pierworodnym i najwyższym wśród królów ziemi. Na wieki zachowam dla niego swoje miłosierdzie, a moje przymierze z nim będzie trwałe. Jego potomstwo utrwalę na wieki, a jego tron – jak dni niebios. Ale jeśli jego synowie porzucą moje prawo i nie będą postępowali według moich nakazów, jeśli moje ustawy znieważą, a moich przykazań nie będą przestrzegać, wtedy ukarzę rózgą ich przestępstwo, a ich nieprawość biczami. Ale nie odbiorę mu mojego miłosierdzia ani nie zawiodę w mojej wierności. Nie złamię mego przymierza ani nie zmienię tego, co wyszło z moich ust. Raz przysiągłem na moją świętość, że nie skłamię Dawidowi. Jego potomstwo będzie trwać na wieki, a jego tron jak słońce przede mną. Jak księżyc będzie utwierdzone na wieki i jak wierny świadek na niebie.
Sela.
A jednak odrzuciłeś go i wzgardziłeś nim, rozgniewałeś się na twego pomazańca. Zerwałeś przymierze z twoim sługą, strąciłeś na ziemię jego koronę. Zburzyłeś wszystkie jego płoty i rozwaliłeś jego baszty. Grabią go wszyscy, którzy przechodzą drogą, stał się pośmiewiskiem dla swoich sąsiadów. Podniosłeś prawicę jego przeciwników, sprawiłeś radość wszystkim jego wrogom. Stępiłeś też ostrze jego miecza i nie wsparłeś go w walce. Położyłeś koniec jego chwale, a jego tron obaliłeś na ziemię. Skróciłeś dni jego młodości, okryłeś go hańbą.
Sela.
Jak długo, Panie? Czy wiecznie będziesz się ukrywał? Czy twoja zapalczywość będzie płonąć jak ogień? Pamiętaj, jak krótkie jest moje życie, czy na próżno stworzyłeś wszystkich synów ludzkich? Któż z ludzi może żyć i nie ujrzeć śmierci? Któż wyrwie swą duszę z mocy grobu?
Sela.
Gdzie są, o Panie, twoje dawne łaski, które przysiągłeś Dawidowi w swej prawdzie? Pamiętaj, Panie, o zniewadze twoich sług, o tym, że noszę w swym zanadrzu wzgardę wszystkich możnych narodów, którą twoi wrogowie znieważają, Panie, którą znieważają ścieżki twego pomazańca.
Błogosławiony niech będzie Pan na wieki.
Amen, amen.