Psalm 112 – Nagroda pobożności i dobroczynności
Alleluja.
Błogosławiony człowiek, który boi się Pana i ma upodobanie w jego przykazaniach. Jego potomstwo będzie potężne na ziemi, pokolenie prawych będzie błogosławione. Dobrobyt i bogactwo są w jego domu, a jego sprawiedliwość trwa na wieki. Dla prawych wschodzi światłość w ciemności, on jest łaskawy, miłosierny i sprawiedliwy.
Dobry człowiek lituje się i pożycza, i prowadzi swoje sprawy rozważnie. Na pewno nigdy się nie zachwieje, sprawiedliwy na wieki pozostanie w pamięci. Nie będzie się bał złej nowiny, jego serce jest stateczne, ufa Panu. Jego serce jest umocnione, nie będzie się bał, aż zobaczy pomstę nad swymi wrogami. Rozrzucił i dał ubogim, jego sprawiedliwość trwa na wieki, jego róg będzie wywyższony w chwale. Niegodziwy zobaczy to i rozgniewa się, zgrzytnie zębami i uschnie, pragnienie niegodziwych zginie.
Psalm 113 – Pan troszczy się o upośledzonych
Alleluja.
Chwalcie, słudzy Pana, chwalcie imię Pana. Niech imię Pana będzie błogosławione, odtąd aż na wieki. Od wschodu słońca aż do jego zachodu, niech imię Pana będzie pochwalone. Pan jest wywyższony ponad wszystkie narody, jego chwała ponad niebiosa.
Któż jak Pan, nasz Bóg, który mieszka na wysokości, który zniża się, aby patrzeć na to, co jest na niebie i na ziemi? Podnosi nędznego z prochu, a z gnoju podnosi ubogiego, aby go posadzić z książętami, z książętami swego ludu. On sprawia, że niepłodna staje się matką domu, cieszącą się dziećmi.
Alleluja.
Psalm 114 – Cuda dokonane w zaraniu dziejów Izraela
Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka, Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.
Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił. Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta. Morze, cóż ci się stało, żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś? Góry, że skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?
Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba, który zamienia skałę w jezioro, a krzemień w źródło wód.
Psalm 115 – Bóg prawdziwy a bożki
Nie nam, Panie, nie nam, ale twemu imieniu daj chwałę za twoje miłosierdzie i prawdę. Czemu mają mówić poganie:
— Gdzież teraz jest ich Bóg?
A nasz Bóg jest w niebie, czyni wszystko, co zechce. Ich bożki to srebro i złoto, dzieło rąk ludzkich. Usta mają, ale nie mówią, mają oczy, ale nie widzą. Uszy mają, ale nie słyszą, mają nozdrza, ale nie czują. Ręce mają, ale nie dotykają, mają nogi, ale nie chodzą, ani gardłem swoim nie wydają głosu. Niech będą do nich podobni ci, którzy je robią, i wszyscy, którzy im ufają.
Izraelu, ufaj Panu, on jest ich pomocą i tarczą. Domu Aarona, ufaj Panu, on jest ich pomocą i tarczą. Wy, którzy się boicie Pana, ufajcie Panu, on jest ich pomocą i tarczą.
Pan pamięta o nas, będzie błogosławił, będzie błogosławił domowi Izraela, będzie błogosławił domowi Aarona. Będzie błogosławił tym, którzy boją się Pana, i małym, i wielkim.
Rozmnoży was Pan, was i waszych synów. Błogosławieni jesteście przez Pana, który stworzył niebo i ziemię. Niebiosa są niebiosami Pana, ale ziemię dał synom ludzkim. Umarli nie będą chwalili Pana ani nikt z tych, którzy zstępują do miejsca milczenia. Ale my będziemy błogosławili Pana, odtąd aż na wieki.
Alleluja.
Psalm 116 – Dziękczynienie za wybawienie od śmierci
Miłuję Pana, bo usłyszał mój głos i moje prośby. Nakłonił bowiem swego ucha ku mnie, dlatego będę go wzywał za moich dni. Otoczyły mnie boleści śmierci, utrapienia piekła przeniknęły mnie, przyszły na mnie ucisk i boleść. Wtedy wezwałem imienia Pana, mówiąc:
— Panie, proszę, wybaw moją duszę.
Łaskawy jest Pan i sprawiedliwy, nasz Bóg jest miłosierny. Pan strzeże ludzi prostych, byłem uciśniony, a wybawił mnie. Powróć, moja duszo, do swego odpoczynku, bo Pan dobrze ci uczynił. Wybawił bowiem moją duszę od śmierci, oczy moje od płaczu, moją nogę od upadku. Będę chodził przed obliczem Pana w ziemi żyjących. Uwierzyłem i dlatego przemówiłem, byłem bardzo strapiony. Powiedziałem w zatrwożeniu:
— Każdy człowiek to kłamca.
Cóż oddam Panu za wszystkie jego dobrodziejstwa, które mi wyświadczył? Wezmę kielich zbawienia i będę wzywać imienia Pana. Moje śluby złożone Panu wypełnię teraz przed całym jego ludem.
Cenna jest w oczach Pana śmierć jego świętych. O Panie, jestem twoim sługą, jestem twoim sługą i synem twojej służącej, rozerwałeś moje więzy. Tobie złożę ofiarę chwały i będę wzywać imienia Pana. Moje śluby złożone Panu wypełnię teraz przed całym jego ludem, w dziedzińcach domu Pana, pośrodku ciebie, Jeruzalem!
Alleluja.