Księga Psalmów

Psalm 145 – O wielkości i dobroci Boga

Pieśń pochwalna Dawida.
Będę cię wywyższać, Boże mój, królu mój, i będę błogosławić twe imię na wieki wieków. Każdego dnia będę cię błogosławić i chwalić twoje imię na wieki wieków. Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały, a jego wielkość jest niezbadana.
Pokolenie pokoleniu będzie wychwalać twoje dzieła i opowiadać o twoich potężnych czynach. Będę wysławiać wspaniałość chwały twojego majestatu i twoje cudowne dzieła. I będą mówić o mocy twoich straszliwych czynów, a ja będę opowiadać twoją wielkość. Będą wysławiać pamięć twojej wielkiej dobroci i śpiewać o twojej sprawiedliwości.
Łaskawy jest Pan i litościwy, nieskory do gniewu i bardzo miłosierny. Dobry jest Pan dla wszystkich, a jego miłosierdzie nad wszystkimi jego dziełami. Twoje dzieła będą cię wysławiać, Panie, a twoi święci będą ci błogosławić. Będą opowiadać o chwale twego królestwa i mówić o twojej potędze. Aby oznajmić synom ludzkim jego potężne czyny i wspaniałą chwałę jego królestwa. Twoje królestwo jest królestwem wiecznym, a twoje panowanie trwa przez wszystkie pokolenia. Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, i podnosi wszystkich przygnębionych. Oczy wszystkich oczekują ciebie, a ty im dajesz pokarm we właściwym czasie. Otwierasz swoją rękę i nasycasz do woli wszystko, co żyje.
Sprawiedliwy jest Pan we wszystkich swoich drogach i miłosierny we wszystkich swoich dziełach. Bliski jest Pan wszystkim, którzy go wzywają, wszystkim, którzy go wzywają w prawdzie. Spełni pragnienia tych, którzy się go boją, usłyszy ich wołanie i wybawi ich. Pan strzeże wszystkich, którzy go miłują, a wytraci wszystkich niegodziwych.
Moje usta będą głosić chwałę Pana i niech wszelkie ciało błogosławi jego święte imię na wieki wieków.

Psalm 146 – Bóg wierny i sprawiedliwy

Alleluja.
Chwal, duszo moja, Pana. Będę chwalić Pana, póki żyję, będę śpiewał memu Bogu, póki będę istniał.
Nie pokładajcie ufności we władcach ani w żadnym synu ludzkim, u którego nie ma wybawienia. Opuszcza go duch i wraca do swojej ziemi, w tymże dniu zginą wszystkie jego myśli. Błogosławiony ten, kogo pomocą jest Bóg Jakuba, kto nadzieję pokłada w Panu, jego Bogu. Który uczynił niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, który dochowuje prawdy na wieki. Który oddaje sprawiedliwość pokrzywdzonym i daje chleb głodnym. Pan uwalnia więźniów. Pan otwiera oczy ślepych. Pan podnosi przygnębionych. Pan miłuje sprawiedliwych. Pan strzeże przychodniów, wspomaga sierotę i wdowę, ale krzyżuje drogę niegodziwych.
Pan będzie królował na wieki, twój Bóg, o Syjonie, z pokolenia na pokolenie.
Alleluja.

Psalm 147 – Chwała Wszechmocnemu

Chwalcie Pana, bo dobrze jest śpiewać naszemu Bogu, jest to bowiem miłe i piękna jest chwała.
Pan buduje Jeruzalem i gromadzi rozproszonych Izraela. On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany. On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu. Wielki jest nasz Pan i zasobny w moc, jego mądrość jest niezmierzona. Pan podnosi pokornych, a niegodziwych poniża aż do ziemi.
Śpiewajcie Panu z dziękczynieniem, śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy. Który okrywa niebiosa obłokami i przygotowuje deszcz dla ziemi, który sprawia, że trawa rośnie na górach. Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym do niego. Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny. Pan ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
Chwal Pana, Jeruzalem, chwal swego Boga, Syjonie. On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie. Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą. On wysyła swój rozkaz na ziemię, szybko biegnie jego słowo. On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół. Rzuca swój lód jak okruchy, któż ostoi się przed jego zimnem? Posyła swoje słowo i lody topnieją, wionie swym wiatrem i wody spływają. Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi. Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów.
Alleluja.

Psalm 148 – Chwalcie Pana, wszystkie dzieła jego!

Alleluja.
Chwalcie Pana z niebios, chwalcie go na wysokościach. Chwalcie go, wszyscy jego aniołowie, chwalcie go, wszystkie jego zastępy. Chwalcie go, słońce i księżycu, chwalcie go, wszystkie gwiazdy święcące. Chwalcie go, niebiosa nad niebiosami i wody, które są nad niebiosami. Niech chwalą imię Pana, on bowiem rozkazał i zostały stworzone. I ustanowił je na wieki wieków, dał prawo, które nie przeminie.
Chwalcie Pana z ziemi, smoki i wszystkie głębiny. Ogniu i gradzie, śniegu i paro, wietrze gwałtowny, wykonujący jego rozkaz, góry i wszystkie pagórki, drzewa owocowe i wszystkie cedry, zwierzęta i wszelkie bydło, istoty pełzające i ptactwo skrzydlate. Królowie ziemscy i wszystkie narody, władcy i wszyscy sędziowie ziemi, młodzieńcy, a także dziewice, starzy i dzieci, niech chwalą imię Pana, bo tylko jego imię jest wzniosłe, a jego chwała nad ziemią i niebem.
I wywyższył róg swego ludu, chwałę wszystkich jego świętych, zwłaszcza synów Izraela, ludu mu bliskiego.
Alleluja.