Księga Przysłów

Przestrogi dla panujących

Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka.
Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów? Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co prowadzi do zguby królów.
Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem. By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych. Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu. Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia.
Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć. Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza.

Pochwała dzielnej kobiety

Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły. Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie. Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia.
Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami. Podobna jest do okrętów handlowych, przywozi żywność z daleka. Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.
Myśli o polu i kupuje je, z zarobku swych rąk sadzi winnice. Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona. Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.
Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono. Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza. Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.
Robi sobie kobierce, jej ubiór jest z jedwabiu i purpury. Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi. Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.
Siła i godność są jej strojem, będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości. Otwiera swe usta mądrze i na jej języku jest prawo miłosierdzia. Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.
Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:
— Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.
Wdzięk jest zwodniczy i piękność próżna, lecz kobieta, która się boi Pana, jest godna pochwały. Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.