Przydziały ziemi przez los
A oto co synowie Izraela odziedziczyli w ziemi Kanaan, co przydzielili im jako dziedzictwo kapłan Eleazar i Jozue, syn Nuna, oraz naczelnicy wśród ojców pokoleń synów Izraela. Ich dziedzictwa dokonano za pomocą losów, jak Pan rozkazał przez Mojżesza, dla dziewięciu i pół pokolenia. Gdyż Mojżesz dał dziedzictwo dwom pokoleniom i połowie pokolenia za Jordanem, ale Lewitom nie dał dziedzictwa wśród nich. Synowie Józefa stanowili bowiem dwa pokolenia: Manassesa i Efraima. Lewitom więc nie dano udziału w ziemi oprócz miast do zamieszkania z przyległymi do nich pastwiskami dla ich stad i dobytku. Jak Pan rozkazał Mojżeszowi, tak postąpili synowie Izraela i podzielili ziemię.
Przydział Kaleba — Hebron
Wtedy synowie Judy przyszli do Jozuego w Gilgal i powiedział do niego Kaleb, syn Jefunnego, Kenizzyta:
— Ty wiesz, co Pan powiedział Mojżeszowi, mężowi Boga, o mnie i o tobie w Kadesz-Barnea. Miałem czterdzieści lat, gdy Mojżesz, sługa Pana, posłał mnie z Kadesz-Barnea na wybadanie ziemi i przyniosłem mu wiadomość zgodnie z tym, co miałem w sercu. Lecz moi bracia, którzy chodzili ze mną, zatrwożyli serce ludu. Ja zaś poszedłem całkowicie za Panem, swoim Bogiem. W tym dniu Mojżesz przysiągł: „Zaprawdę, ziemia, którą deptała twoja noga, stanie się dziedzictwem twoim i twoich synów na wieki, ponieważ całkowicie poszedłeś za Panem, moim Bogiem.” A teraz oto Pan zachował mnie przy życiu, jak powiedział, już minęło czterdzieści pięć lat od tego czasu, kiedy Pan powiedział to do Mojżesza, gdy Izraelici wędrowali po pustyni. I oto mam dziś osiemdziesiąt pięć lat, a jeszcze dziś jestem tak silny, jak byłem w tym dniu, gdy Mojżesz mnie wysłał. Jaka wtedy była moja siła, taka jest teraz moja siła do wojny, by wyruszać i wracać. Teraz więc daj mi tę górę, o której Pan powiedział w owym dniu. Sam bowiem słyszałeś tego dnia, że tam są Anakici, a miasta są wielkie i warowne. Jeśli Pan będzie ze mną, wypędzę ich, jak mi Pan obiecał.
I Jozue błogosławił mu, i dał Kalebowi, synowi Jefunnego, Hebron w dziedzictwo. Dlatego Hebron stał się dziedzictwem Kaleba, syna Jefunnego Kenizzyty, aż do dziś, bo całkowicie poszedł za Panem, Bogiem Izraela. A Hebron zwano wcześniej Kiriat-Arba. Arba był wielkim człowiekiem wśród Anakitów. A ziemia zaznała pokoju od wojny.
Ziemia przydzielona plemieniu Judy
Taki był los pokolenia synów Judy według ich rodzin: aż do granic Edomu przy pustkowiu Cin na południu sięgał kraniec granicy południowej. A ich granica południowa biegła od krańca Morza Słonego, od zatoki zwróconej ku południowi. I biegła od południa, ku Maale-Akrabbim, i ciągnęła się aż do Cin, a wznosząc się na południu do Kadesz-Barnea, przebiegała do Chesronu, i wznosiła się do Addary, i skręcała do Karka. Stamtąd przechodziła do Asmon i dochodziła do rzeki Egiptu, a kończyła się przy morzu. Taka będzie wasza granica na południu. Granicą zaś od wschodu było Morze Słone aż do końca Jordanu, a granica północna była od zatoki morskiej przy ujściu Jordanu. Granica ciągnęła się do Bet-Chogla i biegła od północy aż do Bet-Araba, stamtąd granica wznosiła się do kamienia Bohana, syna Rubena. Następnie granica wznosiła się do Debiru od doliny Akor i zwracała się ku północy do Gilgal leżącego naprzeciw wzniesienia Adummim, położonego na południe od rzeki. Dalej granica ciągnęła się do wód En-Szemesz i kończyła się przy En-Rogiel. Dalej granica wznosiła się doliną syna Hinnom do stoku Jebusyty od południa, czyli do Jerozolimy. Stamtąd wznosiła się na szczyt góry położonej naprzeciw doliny Hinnom na zachodzie i na krańcu doliny Refaimitów na północy. Potem granica skręcała od szczytu góry aż do źródła wody Neftoach i biegła aż do miast góry Efron, dalej ciągnęła się do Baala, czyli Kiriat-Jearim. Następnie granica skręcała od Baala na zachodzie do góry Seir i przechodziła do zbocza góry Jearim od północy, czyli Kesalon, potem schodziła do Bet-Szemesz i przechodziła do Timny. Później granica wychodziła do zbocza Ekronu na północy i skręcała do Szikronu, i przebiegała przez górę Baala, stamtąd wychodziła do Jabneel i kończyła się przy morzu. A granicą zachodnią było Morze Wielkie i jego wybrzeże. Oto granica synów Judy dokoła według ich rodzin.
Kaleb zyskuje Hebron i Debir
Kalebowi zaś, synowi Jefunnego, dał Jozue dział pośród synów Judy, jak Pan nakazał Jozuemu, miasto Arba, ojca Anaka, czyli Hebron. I Kaleb wypędził stamtąd trzech synów Anaka: Szeszaja i Achimana, i Talmaja, potomków Anaka. Stamtąd wyruszył przeciwko mieszkańcom Debiru, które dawniej nazywało się Kiriat-Sefer. I Kaleb powiedział:
— Kto pobije Kiriat-Sefer i zdobędzie je, temu dam swoją córkę Aksę za żonę.
I zdobył je Otniel, syn Kenaza, brata Kaleba, i dał mu swoją córkę Aksę za żonę. A gdy ona przyszła do niego, namawiała go, aby prosił jej ojca o pole. Kiedy zsiadła z osła, Kaleb zapytał ją:
— Czego sobie życzysz?
A ona odpowiedziała:
— Daj mi błogosławieństwo, skoro dałeś mi ziemię południową, daj mi też źródła wód.
I dał jej źródła górne i źródła dolne. Oto dziedzictwo pokolenia synów Judy według ich rodzin.
Miejscowości plemienia Judy
Miastami granicznymi pokolenia synów Judy w stronę granicy Edomu na południu były: Kabseel, Eder, Jagur, Kina, Dimona, Adada, Kedesz, Chasor, Jetnan, Zif, Telam, Bealot, Chasor-Chadatta i Keriot-Chesron, czyli Chasor, Amam, Szema, Molada, Hasar-Gadda, Cheszmon, Bet-Pelet, Chasar-Szual, Beer-Szeba, Biziota, Baala, Ijjim, Esem, Eltolad, Kesil, Chorma, Siklag, Madmana, Sansanna, Lebaot, Szilchim, Ain i Rimmon. Wszystkich miast było dwadzieścia dziewięć z przyległymi do nich wioskami. Na nizinie: Esztaol, Sorea, Aszna, Zanoach, En-Gannim, Tappuach, Enam, Jarmut, Adullam, Soko, Azeka, Szaaraim, Aditaim, Gedera i Gederotaim: czternaście miast wraz z przyległymi do nich wioskami. Senan, Chadasza, Migdal-Gad, Dilan, Mispe, Jokteel, Lakisz, Boskat, Eglon, Kabon, Lachmas, Kitlisz, Gederot, Bet-Dagon, Naama i Makkeda: szesnaście miast wraz z przyległymi do nich wioskami. Libna, Eter, Aszan, Jeftach, Aszna, Nesib, Keila, Akzib i Maresza: dziewięć miast wraz z przyległymi do nich wioskami. Ekron i przyległe do niego miasteczka i wioski. Od Ekronu aż do morza wszystkie miasta, które leżą w pobliżu Aszdodu, i przyległe do nich wioski. Aszdod i przyległe do niego miasteczka i wioski, Gaza i przyległe do niej miasteczka i wioski, aż do rzeki Egiptu i Morza Wielkiego, które jest granicą. A w górach: Szamir, Jattir, Soko, Danna, Kiriat-Sanna, czyli Debir, Anab, Esztemo, Anim, Goszen, Cholon i Gilo: jedenaście miast wraz z przyległymi do nich wioskami. Arab, Duma, Eszan, Janum, Bet-Tappuach, Afeka, Chumta, Kiriat-Arba, czyli Hebron, Sijor: dziewięć miast wraz z przyległymi do nich wioskami. Maon, Karmel, Zif, Jutta, Jizreel, Jokdeam, Zanoach, Kain, Gibea i Timna: dziesięć miast wraz z przyległymi do nich wioskami. Chalchul, Bet-Sur, Gedor, i Maarat, Bet-Anot i Eltekon: sześć miast wraz z przyległymi do nich wioskami. Kiriat-Baal, czyli Kiriat-Jearim i Rabba: dwa miasta wraz z przyległymi do nich wioskami. A na pustyni: Bet-Araba, Middin, Sekaka, Nibszan, miasto Soli i En-Gedi: sześć miast wraz z przyległymi do nich wioskami. Lecz Jebusytów, mieszkańców Jerozolimy, synowie Judy nie mogli wypędzić, dlatego Jebusyci mieszkają z synami Judy w Jerozolimie aż do dziś.