Plac pod budowę świątyni — klepisko Ornana
Wtedy Dawid, widząc, że Pan go wysłuchał na klepisku Ornana Jebusyty, składał tam ofiary. Przybytek Pana bowiem, który Mojżesz zbudował na pustyni, oraz ołtarz całopalenia były w tym czasie na wyżynie w Gibeonie. Lecz Dawid nie mógł iść do niego, aby radzić się Boga, gdyż bał się miecza Anioła Pana.
Przygotowania do budowy świątyni
Wtedy Dawid powiedział:
— To jest dom Pana Boga i to jest ołtarz całopalenia dla Izraela.
Dawid rozkazał zgromadzić cudzoziemców, którzy byli w ziemi Izraela, i ustanowił spośród nich kamieniarzy do obróbki kamieni ciosanych na budowę domu Bożego. Dawid przygotował też bardzo dużo żelaza na gwoździe do drzwi w bramach i na spojenie oraz niezliczoną wagę brązu, także drzewa cedrowego niezliczoną ilość, bo Sydończycy i Tyryjczycy przywieźli Dawidowi bardzo wiele drewna cedrowego. Dawid powiedział:
— Salomon, mój syn, jest młody i niedoświadczony, a dom, który ma być zbudowany dla Pana, musi być niezmiernie okazały, aby był znany i sławny we wszystkich krajach. Teraz więc poczynię przygotowania za niego.
I wiele przygotował Dawid przed swoją śmiercią. Potem zawołał swego syna Salomona i nakazał mu zbudować dom dla Pana, Boga Izraela. I Dawid powiedział do Salomona:
— Synu mój! Pragnąłem zbudować dom dla imienia Pana, swego Boga. Lecz doszło do mnie słowo Pana mówiące: „Rozlałeś wiele krwi i prowadziłeś wielkie wojny. Nie będziesz budował domu dla mojego imienia, ponieważ rozlałeś wiele krwi na ziemię przed moim obliczem. Oto urodzi ci się syn, który będzie człowiekiem pokoju, bo dam mu odpoczynek od wszystkich jego wrogów wokoło. Będzie miał na imię Salomon, ponieważ za jego dni dam Izraelowi pokój i odpoczynek. On zbuduje dom dla mojego imienia i on będzie mi synem, a ja będę mu ojcem i utwierdzę tron jego królestwa nad Izraelem na wieki.” Teraz więc, mój synu, niech Pan będzie z tobą i niech ci się powodzi, abyś zbudował dom dla Pana, swego Boga, jak zapowiedział o tobie. Oby tylko Pan ci dał roztropność i rozwagę i niech cię ustanowi nad Izraelem, abyś strzegł prawa Pana, swego Boga. Wtedy będzie ci się powodziło, jeśli będziesz strzegł i wypełniał przykazania i prawa, które Pan dał Mojżeszowi dla Izraela. Bądź silny i mężny, nie bój się ani się lękaj. A oto w moim trudzie przygotowałem na dom Pana sto tysięcy talentów złota i tysiąc tysięcy talentów srebra, brązu i żelaza zaś bez wagi, bo tego jest wiele. Przygotowałem również drewno i kamień, a ty możesz do tego dokładać. Masz też u siebie wielu rzemieślników, kamieniarzy, murarzy, cieśli i wszelkich biegłych w każdym rzemiośle. Złota, srebra, brązu i żelaza jest bez liku. Wstań więc i działaj, a Pan niech będzie z tobą.
Dawid też nakazał wszystkim książętom Izraela, aby pomagali jego synowi Salomonowi, mówiąc:
— Czy Pan, wasz Bóg, nie jest z wami? Czy nie dał wam odpoczynku wokoło? Dał bowiem w moją rękę mieszkańców tej ziemi, a ziemia została poddana Panu i jego ludowi. Teraz więc oddajcie swoje serce i swoją duszę ku szukaniu Pana, waszego Boga. Wstańcie i budujcie świątynię Pana Boga, abyście mogli tam wnieść arkę przymierza Pana oraz święte naczynia Boga, do domu, który będzie zbudowany dla imienia Pana.
Salomon królem
Gdy więc Dawid był już stary i syty dni, ustanowił swego syna Salomona królem nad Izraelem.
Podział Lewitów i określenie ich służb
I zgromadził wszystkich książąt Izraela oraz kapłanów i Lewitów. Lewitów policzono od trzydziestu lat wzwyż, a ich liczba według głów wynosiła trzydzieści osiem tysięcy. Spośród nich dwadzieścia cztery tysiące ustanowiono na służbę w domu Pana, a urzędników i sędziów było sześć tysięcy. Ponadto:
– Cztery tysiące odźwiernych i cztery tysiące chwalących Pana na instrumentach, które sporządziłem – powiedział Dawid – ku uwielbieniu Boga.
Dawid podzielił ich na zmiany według synów Lewiego: Gerszona, Kehata i Merariego. Z Gerszona byli Ladan i Szimei. Synowie Ladana: pierwszy Jechiel, potem Zetam i Joel – ci trzej. Synowie Szimejego: Szelomit, Chaziel i Haran – ci trzej byli naczelnikami rodów Ladana. A synowie Szimejego: Jachat, Zina, Jeusz i Beria. Ci czterej byli synami Szimejego. Jachat był pierwszy, a Ziza drugi. Ale Jeusz i Beria nie mieli wielu synów i dlatego zostali policzeni jako jeden ród. Synowie Kehata: Amram, Ishar, Chebron i Uzziel – czterej.
Wyodrębnienie Aarona
Synowie Amrama: Aaron i Mojżesz. Lecz Aaron został odłączony, aby poświęcić najświętsze rzeczy, on i jego synowie, aż na wieki – by spalać kadzidło przed Panem, służyć mu i błogosławić w jego imieniu na wieki. Ale synowie Mojżesza, męża Bożego, zostali zaliczeni do pokolenia Lewiego. Synowie Mojżesza: Gerszon i Eliezer. Synowie Gerszona: pierwszy Szebuel. Synowie Eliezera: pierwszy Rechabiasz. Eliezer nie miał innych synów, ale synowie Rechabiasza bardzo się rozmnożyli. Synowie Ishara: pierwszy Szelomit. Synowie Chebrona: pierwszy Jeriasz, drugi Amariasz, trzeci Jachaziel, a czwarty Jekameam. Synowie Uzziela: pierwszy Mika i drugi Jeszijasz. Synowie Merariego: Machli i Muszi. Synowie Machliego: Eleazar i Kisz. I Eleazar umarł, nie mając synów, tylko córki. Pojęli je za żony synowie Kisza, ich bracia. Synowie Musziego: Machli, Eder i Jeremot – trzej. To są synowie Lewiego według swych rodów, głów rodzin, policzeni według liczby imion, głowa po głowie, którzy pełnili służbę w domu Pana od lat dwudziestu wzwyż. Dawid bowiem powiedział:
— Pan, Bóg Izraela, dał odpoczynek swemu ludowi i będzie mieszkał w Jerozolimie na wieki. A Lewici już nie będą nosić przybytku ani wszelkich jego naczyń do jego obsługi.
Według ostatnich postanowień Dawida Lewici zostali policzeni od lat dwudziestu wzwyż. Ich stanowisko bowiem polegało na posługiwaniu synom Aarona w służbie domu Pana: na dziedzińcach, w komnatach, przy oczyszczaniu wszelkich rzeczy poświęconych i przy pracy wokół służby domu Bożego, i przy chlebie pokładnym, przy mące na ofiarę z pokarmów, przy plackach niekwaszonych, przy tym, co pieczone, i tym, co smażone, i przy wszystkim, co ważone i mierzone. Mieli stawać każdego poranka, by dziękować Panu i wychwalać go, i tak samo wieczorem. Ponadto, mieli składać Panu wszelkie całopalenia w każdy szabat, w czasie nowiu księżyca i w uroczyste święta, według liczby wynikającej z ustalonego porządku – ustawicznie przed Panem. I mieli pełnić straż przy Namiocie Zgromadzenia, straż przy świątyni i straż przy synach Aarona, swych braci, w służbie domu Pana.