Podział rodów kapłańskich i ustalenie kolejności ich służby
A oto podział synów Aarona. Synami Aarona byli: Nedab, Abihu, Eleazar i Itamar. Ale Nadab i Abihu umarli przed swoim ojcem i nie mieli synów, dlatego Eleazar i Itamar sprawowali urząd kapłański. I Dawid podzielił ich, to jest Sadoka z synów Eleazara i Achimeleka z synów Itamara, według ich urzędu w ich służbie. I okazało się, że spośród synów Eleazara było więcej naczelników niż spośród synów Itamara. Tak więc ich podzielono: spośród synów Eleazara było szesnastu naczelników według rodów, a spośród synów Itamara według rodów – ośmiu. A zostali podzieleni przez losowanie, zarówno jedni, jak i drudzy, gdyż przełożeni świątyni i przełożeni domu Bożego byli spośród synów Eleazara, jak i spośród synów Itamara. A Szemajasz, syn Netaneela, pisarz z pokolenia Lewiego, spisał ich wobec króla i książąt, kapłana Sadok, Achimeleka, syna Abiatara, oraz naczelników rodów kapłańskich i lewickich. Losowano na przemian jeden dom z rodu Eleazara, drugi – z Itamara. Pierwszy los padł na Jehojariba, drugi na Jedajasza, trzeci na Charima, czwarty na Seorima, piąty na Malkiasza, szósty na Mijamina, siódmy na Hakkosa, ósmy na Abiasza, dziewiąty na Jeszuę, dziesiąty na Szekaniasza, jedenasty na Eliasziba, dwunasty na Jakima, trzynasty na Chuppę, czternasty na Jeszebaba, piętnasty na Bilgę, szesnasty na Immera, siedemnasty na Chezira, osiemnasty na Happisesa, dziewiętnasty na Petachiasza, dwudziesty na Ezechiela, dwudziesty pierwszy na Jachina, dwudziesty drugi na Gamula, dwudziesty trzeci na Delajasza, dwudziesty czwarty na Maazjasza. Taka była kolejność w służbie, aby wchodzili do domu Pana zgodnie z ustaleniem, jakie pochodziło od ich ojca Aarona, jak mu rozkazał Pan, Bóg Izraela. A pozostali z synów Lewiego to: z synów Amrama – Szubael, z synów Szubaela – Jechdejasz. Z Rechabiasza: z synów Rechabiasza pierwszym był Jisziasz. Z Ishara – Szelomit, z synów Szelomita – Jachat. A synowie Chebrona: pierwszy Jeriasz, drugi Amariasz, trzeci Jachaziel, czwarty Jekameam. Synowie Uzziela: Mika, z synów Miki – Szamir. Brat Miki: Jisziasz, z synów Jisziasza – Zachariasz. Synowie Merariego: Machli i Muszi, synowie Jaazjasza: Beno. Synowie Merariego z Jaazjasza: Beno, Szoham, Zakkur i Ibri. Z Machliego: Eleazar, który nie miał synów. Z Kisza, synowie Kisza: Jerachmeel. A synowie Musziego: Machli, Eder i Jerimot. Ci byli synami Lewitów według ich rodów. Oni również rzucali losy tak samo jak ich bracia, synowie Aarona, przed królem Dawidem, Sadokiem, Achimelekiem oraz naczelnikami rodów kapłańskich i lewickich – naczelnicy rodów na równi z młodszymi ich braćmi.
Muzycy i śpiewacy świątynni
Dawid wraz z dowódcami wojska przydzielił do służby synów Asafa, Hemana i Jedutuna, którzy mieli prorokować przy harfach, cytrach i cymbałach. A oto liczba pełniących tę służbę: Z synów Asafa – Zakkur, Józef, Netaniasz i Asarela. Synowie Asafa zależni od Asafa, który prorokował pod kierownictwem króla. Z Jedutuna – synowie Jedutuna: Gedaliasz, Seri, Jeszajasz, Chaszabiasz, Mattitiasz i Szimei, sześciu, pod kierunkiem ich ojca Jedutuna, który prorokował przy harfie, dziękując Panu i wychwalając go. Z Hemana – synowie Hemana: Bukkiasz, Mattaniasz, Uzziel, Szebuel, Jerimot, Chananiasz, Chanani, Eliata, Giddalti, Romamtiezer, Joszbekasza, Malloti, Hotir i Machaziot. Ci wszyscy byli synami Hemana, widzącego królewskiego w słowach Bożych, dla podnoszenia rogu. I Bóg dał Hemanowi czternastu synów i trzy córki. Ci wszyscy byli pod kierownictwem swego ojca, przeznaczeni do śpiewu w domu Pana przy cymbałach, cytrach i harfach, do służby w domu Bożym, tak jak król rozkazał Asafowi, Jedutunowi i Hemanowi. A liczba ich wraz z ich braćmi wyćwiczonymi w pieśniach Pana, wszystkich uzdolnionych, wynosiła dwieście osiemdziesiąt osiem. I rzucali losy co do swej służby, tak mały, jak i wielki, tak mistrz, jak i uczeń. Pierwszy los padł na Asafa i na Józefa, drugi – na Gedaliasza wraz z jego braćmi i synami, razem było ich dwunastu. Trzeci – na Zakkura, na jego synów i braci, razem dwunastu. Czwarty – na Jisriego, na jego synów i braci, razem dwunastu. Piąty – na Netaniasza, na jego synów i braci, razem dwunastu. Szósty – na Bukkiasza, na jego synów i braci, razem dwunastu. Siódmy – na Jesarela, na jego synów i braci, razem dwunastu. Ósmy – na Jeszajasza, na jego synów i braci, razem dwunastu. Dziewiąty – na Mattaniasza, na jego synów i braci, razem dwunastu. Dziesiąty – na Szimejego, na jego synów i braci, razem dwunastu. Jedenasty – na Azarela, na jego synów i braci, razem dwunastu. Dwunasty – na Chaszabiasza, na jego synów i braci, razem dwunastu. Trzynasty – na Szubaela, na jego synów i braci, razem dwunastu. Czternasty – na Mattitiasza, na jego synów i braci, razem dwunastu. Piętnasty – na Jeremota, na jego synów i braci, razem dwunastu. Szesnasty – na Chananiasza, na jego synów i braci, razem dwunastu. Siedemnasty – na Joszbekasza, na jego synów i braci, razem dwunastu. Osiemnasty – na Chananiego, na jego synów i braci, razem dwunastu. Dziewiętnasty – na Mallotiego, na jego synów i braci, razem dwunastu. Dwudziesty – na Eliatę, na jego synów i braci, razem dwunastu. Dwudziesty pierwszy – na Hotira, na jego synów i braci, razem dwunastu. Dwudziesty drugi – na Giddaltiego, na jego synów i braci, razem dwunastu. Dwudziesty trzeci – na Machaziota, na jego synów i braci, razem dwunastu. Dwudziesty czwarty – na Romamtiezera, na jego synów i braci, razem dwunastu.
Odźwierni i strażnicy skarbców i magazynów
Co do zmiany odźwiernych: z Korachitów był Meszelemiasz, syn Koracha, z synów Asafa. A z synów Meszelemiasza: pierworodny Zachariasz, drugi Jediael, trzeci Zebadiasz, czwarty Jatniel, piąty Elam, szósty Jehochanan, siódmy Elioenaj. A z synów Obed-Edoma: pierworodny Szemajasz, drugi Jehozabad, trzeci Joach, czwarty Sakar, piąty Netaneel, szósty Ammiel, siódmy Issachar, ósmy Peulletaj. Bóg bowiem mu błogosławił. Również jego synowi Szemajaszowi urodzili się synowie, którzy rządzili swoim rodem. Byli bowiem bardzo dzielnymi ludźmi. Synowie Szemajasza: Otni, Rafael, Obed, Elzabad i ich bracia, ludzie mocni – Elihu i Semakiasz. Wszyscy ci byli z synów Obed-Edoma, oni, ich synowie i bracia, mężczyźni bardzo mocni i zdolni do służby, razem sześćdziesięciu dwóch z Obed-Edoma. I Meszelemiasz miał synów i braci, ludzi mocnych – osiemnastu. Również Chosa, który był z synów Merariego, miał synów: Szimri zwierzchnik, bo chociaż nie był pierworodnym, jego ojciec ustanowił go zwierzchnikiem, drugi Chilkiasz, trzeci Tebaliasz, czwarty Zachariasz. Wszystkich synów i braci Chosy było trzynastu. Spośród nich wyznaczono zmiany odźwiernych, spośród naczelników, którzy pełnili straż na przemian ze swoimi braćmi przy służbie w domu Pana. I rzucali losy o każdą bramę, tak mały, jak i wielki, według swoich rodów. Los dla Szelemiasza padł na stronę wschodnią. Potem rzucili los dla jego syna Zachariasza, mądrego doradcy, i jego los padł na stronę północną, dla Obed-Edoma – na południową, a jego synom przypadła składnica. Dla Szuppima i Chosy – na stronę zachodnią wraz z bramą Szalleket, przy drodze wiodącej ku górze, straż naprzeciw straży. Od wschodu było sześciu Lewitów, od północy czterech na dzień, od południa czterech na dzień i przy składnicy po dwóch. Przy Parbar na zachodzie: czterech przy drodze, a dwóch przy Parbar. Takie są zmiany odźwiernych spośród synów Koracha i spośród synów Merariego. A z pozostałych Lewitów Achiasz postawiony był nad skarbcami domu Bożego i nad skarbcami rzeczy poświęconych. Synowie Ladana, którzy byli z synów Gerszonity: z Ladana Gerszonity naczelnicy rodów, Jechiel. Synowie Jechiela: Zetam i jego brat Joel, oni byli postawieni nad skarbcami domu Pana. Spośród Amramitów, Isharytów, Chebronitów i Uzzielitów: Szebuel, syn Gerszoma, syna Mojżesza, przełożony nad skarbcami. A jego bracia, od strony Eliezera, to: jego syn Rechabiasz, jego syn Jeszajasz, jego syn Joram, jego syn Zikri i jego syn Szelomit. Szelomit i jego bracia byli postawieni nad wszystkimi skarbcami rzeczy poświęconych, które poświęcił król Dawid, naczelnicy rodów, tysiącznicy, setnicy i dowódcy wojska. To, co zdobyli z wojen i łupów, poświęcali na utrzymanie domu Pana. I wszystko, co poświęcił Samuel, widzący, a także Saul, syn Kisza, Abner, syn Nera, i Joab, syn Serui, oraz wszystko, co zostało poświęcone, było pod opieką Szelomita i jego braci. Spośród Isharytów: Kenaniasz i jego synowie zajmowali się sprawami zewnętrznymi Izraela jako urzędnicy i sędziowie. Spośród Chebronitów: Chaszabiasz i jego bracia, ludzie dzielni, było ich tysiąc siedemset przełożonych nad Izraelem po zachodniej stronie Jordanu, odpowiadali za każdą sprawę Pana i służbę dla króla. Spośród Chebronitów pochodził Jeriasz, naczelnik Chebronitów, według rodowodów jego ojców. W czterdziestym roku panowania Dawida szukano i znaleziono pośród nich bardzo dzielnych ludzi w Jazer w Gileadzie. A jego braci, ludzi dzielnych, było dwa tysiące siedmiuset naczelników rodów, których król Dawid ustanowił zwierzchnikami nad Rubenitami, nad Gadytami i nad połową pokolenia Manassesa, by byli odpowiedzialni za wszystkie sprawy Boże i sprawy króla.