Usunięcie z obozu nieczystych
I Pan powiedział do Mojżesza:
— Rozkaż synom Izraela, aby usunęli z obozu każdego trędowatego, każdego cierpiącego na wyciek i każdego, który zanieczyścił się przy umarłym. Usuniecie zarówno mężczyznę, jak i kobietę. Usuniecie ich poza obóz, aby nie zanieczyścili obozu tych, wśród których mieszkam.
I synowie Izraela tak uczynili, i usunęli ich poza obóz. Jak Pan rozkazał Mojżeszowi, tak uczynili synowie Izraela.
Zwrot dobra sprzeniewierzonego
I powiedział Pan do Mojżesza:
— Powiedz synom Izraela: Jeśli mężczyzna lub kobieta popełnią jakikolwiek grzech ludzki, popełniając występek przeciwko Panu, a ta osoba byłaby winna. Wtedy wyzna swój grzech, którego się dopuściła, i zwróci w całości to, czym zawiniła, dodając do tego jedną piątą, i odda temu, wobec kogo zgrzeszyła. A jeśli człowiek ten nie ma krewnego, któremu można by zwrócić odszkodowanie, niech będzie ono oddane Panu i niech przypadnie kapłanowi z wyjątkiem barana przebłagania, którym dokona za niego przebłagania. Każda też ofiara ze wszystkich poświęconych rzeczy synów Izraela, które przyniosą do kapłana, będzie należeć do niego. Poświęcone rzeczy każdego człowieka będą należeć do niego, cokolwiek ktoś odda kapłanowi, będzie należeć do niego.
Postępowanie przy podejrzeniu o cudzołóstwo
Potem Pan powiedział do Mojżesza:
— Przemów do synów Izraela i powiedz im: Jeśli czyjaś żona zbłądzi i dopuści się grzechu przeciwko niemu, a inny mężczyzna obcuje z nią, lecz będzie to ukryte przed oczami jej męża i tajne, i stanie się ona nieczysta, a nie będzie żadnego świadka przeciwko niej ani nie zostanie ona przyłapana. Gdyby dopadł go duch zazdrości i podejrzewałby swoją żonę, która stała się nieczysta, albo gdyby dopadł go duch zazdrości i podejrzewałby ją, choć nie stała się nieczysta. Wówczas ten mąż przyprowadzi swoją żonę do kapłana i przyniesie ofiarę za nią – jedną dziesiątą efy mąki jęczmiennej. Nie wyleje na nią oliwy ani nie nałoży na nią kadzidła, gdyż jest to ofiara podejrzenia, ofiara pamięci, przypominająca grzech. A kapłan każe się jej zbliżyć i stawi ją przed Panem. I kapłan wleje wodę poświęconą do glinianego naczynia, weźmie też trochę prochu, który jest na podłodze przybytku, i doda do wody. Potem kapłan postawi kobietę przed Panem, odkryje jej głowę i położy na jej rękach ofiarę pamięci, czyli ofiarę podejrzenia. Kapłan zaś będzie miał w ręku wodę gorzką, niosącą przekleństwa. I kapłan zaprzysięgnie ją, i powie do kobiety: „Jeśli nie położył się z tobą inny mężczyzna i jeśli nie dopuściłaś się grzechu nieczystości wobec swego męża, to bądź nietknięta przez tę wodę gorzką niosącą przekleństwa.” Jeśli jednak byłaś niewierna swemu mężowi i stałaś się nieczysta, ponieważ oprócz twego męża obcował z tobą inny mężczyzna, wtedy kapłan zaprzysięgnie tę kobietę przysięgą przekleństwa i powie do niej: „Niech Pan uczyni cię przekleństwem i klątwą wśród twego ludu, gdy Pan sprawi, że twoje biodro zwiotczeje i twoje łono spuchnie. Niech ta woda niosąca przekleństwo przeniknie twoje wnętrzności, aby spuchło twoje łono i zwiotczało twoje biodro.” I odpowie kobieta: „Amen, amen.” Potem kapłan napisze te przekleństwa w księdze i zmyje je tą gorzką wodą, i da wypić kobiecie gorzką wodę niosącą przekleństwo, i woda przekleństwa przeniknie ją, i zamieni się w gorycz. Potem kapłan weźmie z rąk tej kobiety ofiarę podejrzenia i będzie ją kołysał przed Panem, i złoży ją na ołtarzu. Kapłan weźmie też pełną garść ofiary jako pamiątkę i spali to na ołtarzu, potem da kobiecie wypić tę wodę. A gdy da jej wypić tę wodę, stanie się tak, że jeśli stała się nieczysta i sprzeniewierzyła się swemu mężowi, to woda przekleństwa przeniknie ją i zamieni się w gorycz, i spuchnie jej łono, i zwiotczeje jej biodro, i kobieta stanie się przekleństwem wśród swego ludu. Jeśli jednak kobieta ta nie stała się nieczysta, ale jest czysta, to będzie bez winy i będzie rodzić dzieci. Takie jest prawo dotyczące podejrzenia, gdy żona będzie niewierna swemu mężowi i stanie się nieczysta. Albo gdy dopadnie męża duch zazdrości i będzie podejrzewał swoją żonę, i stawi ją przed Panem, a kapłan postąpi z nią według tego prawa. Wówczas mąż nie będzie winny grzechu, a kobieta obciąży się nieprawością.
Prawo nazyreatu
I Pan powiedział do Mojżesza:
— Przemów do synów Izraela i powiedz do nich: Gdy mężczyzna albo kobieta złoży szczególny ślub nazirejczyka, aby się poświęcić Panu, niech powstrzyma się od wina i mocnego napoju, nie będzie pił octu z wina i octu z mocnego napoju, nie będzie pił żadnego soku z winogron i nie będzie jeść winogron, ani świeżych, ani suszonych. Przez wszystkie dni swego oddzielenia nie będzie jeść niczego, co pochodzi z winorośli, od ziarenka aż do łupiny. Przez wszystkie dni ślubu swego oddzielenia brzytwa nie dotknie jego głowy. Dopóki nie wypełni się czas, na który poświęcił się Panu, będzie święty i zapuści włosy na swojej głowie. Nie zbliży się do umarłego przez cały okres swego oddzielenia dla Pana. Nie zanieczyści się przy ojcu, matce, bracie czy siostrze, którzy umarli, gdyż ma na głowie poświęcenie dla swego Boga. Przez wszystkie dni swego oddzielenia będzie świętym dla Pana. I gdyby ktoś nagle przy nim umarł i zanieczyścił jego poświęconą głowę, to ogoli swoją głowę w dniu swego oczyszczenia, ogoli ją siódmego dnia. A ósmego dnia przyniesie dwie synogarlice lub dwa młode gołębie do kapłana, przed wejście do Namiotu Zgromadzenia. I kapłan złoży jednego na ofiarę za grzech, a drugiego na ofiarę całopalenia, i dokona za niego przebłagania za to, że zgrzeszył przy umarłym, i tego samego dnia poświęci jego głowę. Potem poświęci Panu dni swego oddzielenia i przyniesie rocznego baranka za przewinienie. Minione dni jednak przepadną, gdyż jego oddzielenie zostało zanieczyszczone. A takie jest prawo nazirejczyka: Gdy wypełnią się dni jego oddzielenia, przyprowadzi się go przed wejście do Namiotu Zgromadzenia. I złoży Panu w ofierze jednego rocznego baranka bez skazy na ofiarę całopalenia, jedną roczną owcę bez skazy na ofiarę za grzech i jednego barana bez skazy na ofiarę pojednawczą, do tego kosz przaśnych chlebów z mąki pszennej, placki zmieszane z oliwą oraz przaśne podpłomyki pomazane oliwą z ich ofiarą pokarmową i ofiarą z płynów. I kapłan przyniesie to przed Pana i złoży jego ofiarę za grzech oraz jego całopalenie. Barana zaś złoży Panu na ofiarę pojednawczą wraz z koszem przaśnych chlebów. Kapłan złoży też jego ofiarę pokarmową oraz jego ofiarę z płynów. I nazirejczyk ogoli swoją poświęconą głowę u wejścia do Namiotu Zgromadzenia i weźmie włosy ze swojej poświęconej głowy, i położy je na ogień, który jest pod ofiarą pojednawczą. Następnie kapłan weźmie ugotowaną łopatkę barana, jeden przaśny placek z kosza i jeden przaśny podpłomyk i złoży to w ręce nazirejczyka, gdy ten ogoli swoje poświęcone włosy. I kapłan będzie to kołysał jako ofiarę kołysania przed Panem, jest to święta rzecz i należy do kapłana wraz z mostkiem kołysania i łopatką wzniesienia. Potem nazirejczyk będzie mógł pić wino. Takie jest prawo dotyczące nazirejczyka, który składa ślub, jak i jego ofiary dla Pana za jego oddzielenie, oprócz tego, na co go stać. Zgodnie ze swoim ślubem, który złożył, tak uczyni według prawa swego oddzielenia.