Rok umorzenia długów
— Po upływie każdego siódmego roku ustanowisz darowanie długów. A to jest sposób darowania: każdy wierzyciel daruje pożyczkę, jakiej udzielił swemu bliźniemu, nie będzie domagał się zwrotu od swego bliźniego lub od swego brata, ponieważ obwołano darowanie długów dla Pana. Od obcego możesz domagać się zwrotu, lecz co będziesz miał u swego brata, twoja ręka daruje, do czasu, gdy nie będzie pośród was ubogich, ponieważ Pan będzie cię hojnie błogosławił w ziemi, którą Pan, twój Bóg, daje ci w dziedziczne posiadanie. Jeśli tylko będziesz uważnie słuchał głosu Pana, swego Boga, byś pilnował wypełniania wszystkich przykazań, które dziś ci nakazuję, gdyż Pan, twój Bóg, będzie cię błogosławić, tak jak ci obiecał, będziesz pożyczał wielu narodom, a sam od nikogo nie będziesz pożyczał, będziesz panował nad wieloma narodami, a one nad tobą nie zapanują. Jeśli będzie u ciebie jakiś ubogi spośród twoich braci w którymkolwiek z twoich miast w ziemi, którą ci daje Pan, twój Bóg, nie zatwardzaj swego serca ani nie zamykaj swej ręki przed swoim ubogim bratem, ale hojnie otworzysz mu swoją rękę i chętnie pożyczysz mu tyle, ile będzie potrzebował, czego mu będzie brakowało. Strzeż się, by nie powstała w twoim sercu niegodziwa myśl, byś nie mówił: Zbliża się rok siódmy, rok darowania długów – i abyś nie patrzył surowo na swego ubogiego brata i nic mu nie dał, wtedy on wołałby do Pana przeciwko tobie i obciążyłbyś się grzechem. Chętnie mu dasz i twoje serce nie będzie ubolewało, gdy mu dajesz, gdyż Pan, twój Bóg, będzie cię za to błogosławił w każdym twoim dziele i w każdym twoim przedsięwzięciu. Ubogich bowiem nie zabraknie w waszej ziemi. Dlatego nakazuję ci: Otworzysz hojnie swoją rękę swemu bratu, nędznemu i ubogiemu w twej ziemi.
Przepisy dotyczące wyzwolenia niewolników
— Jeśli zaprzeda ci się twój brat, Hebrajczyk lub Hebrajka, a będzie ci służyć przez sześć lat, to w siódmym roku wypuścisz go od siebie na wolność. A gdy wypuścisz go od siebie na wolność, nie wypuścisz go z pustymi rękami. Hojnie go obdarujesz ze swego bydła, klepiska i tłoczni. Dasz mu z tego, w czym pobłogosławił cię Pan, twój Bóg. I będziesz pamiętać, że sam byłeś niewolnikiem w ziemi Egiptu i że, Pan, twój Bóg, wykupił cię. Dlatego ja nakazuję ci to dziś. Ale jeśli on ci powie: „Nie odejdę od ciebie” – bo miłuje ciebie i twój dom i ponieważ jest mu u ciebie dobrze, wtedy weźmiesz szydło i przekłujesz mu ucho, przykładając je o drzwi, i będzie twoim sługą na wieki. Tak samo postąpisz ze swoją służącą. Niech nie będzie ci przykro, że wypuścisz go od siebie na wolność, gdyż służąc ci przez sześć lat, wysłużył podwójną zapłatę najemnika. A Pan, twój Bóg, będzie cię błogosławił we wszystkim, co uczynisz.
Pierworodne ze zwierząt należą do Pana
— Każdego pierworodnego samca ze swego bydła albo z owiec poświęcisz Panu, swemu Bogu. Nie będziesz używał do pracy pierworodnego z cielców ani nie będziesz strzygł pierworodnego ze swoich owiec. Będziesz je spożywał każdego roku przed Panem, swoim Bogiem, ty i twój dom, w miejscu, które wybierze Pan. A gdyby miało jakąś wadę, było kulawe, ślepe lub miało jakąkolwiek inną wadę, nie złożysz go na ofiarę Panu, swemu Bogu. Zjesz je w swoich bramach. Zarówno nieczysty, jak i czysty może je jeść, tak jak sarnę i jelenia. Tylko jego krwi nie będziesz spożywał, wylejesz ją na ziemię jak wodę.
Trzy główne święta
— Przestrzegaj miesiąca Abib i obchodź Paschę dla Pana, swego Boga, ponieważ w miesiącu Abib Pan, twój Bóg, wyprowadził cię w nocy z Egiptu. Złożysz Panu, swemu Bogu, ofiarę paschalną z owiec i wołów w miejscu, które Pan wybierze na mieszkanie dla swego imienia. Nie będziesz jadł wraz z nią chleba kwaszonego, przez siedem dni będziesz jadł z nią przaśniki, chleb utrapienia – gdyż w pośpiechu wyszedłeś z ziemi Egiptu – abyś pamiętał dzień swego wyjścia z ziemi Egiptu po wszystkie dni swego życia. Nie zobaczy się u ciebie kwasu we wszystkich twoich granicach przez siedem dni. Z mięsa, które złożyłeś pierwszego dnia wieczorem, nie zostawisz nic przez noc do rana. Nie będziesz mógł składać ofiary paschalnej w żadnej twojej miejscowości, którą daje ci Pan, twój Bóg, lecz w miejscu, które Pan, twój Bóg, wybierze na mieszkanie dla swego imienia, tam będziesz składał ofiarę paschalną wieczorem o zachodzie słońca, w porze swego wyjścia z Egiptu. Upieczesz ją i spożyjesz w miejscu, które Pan, twój Bóg, wybierze. Potem rano zawrócisz i pójdziesz do swoich namiotów. Przez sześć dni będziesz jadł przaśniki, a siódmego dnia będzie uroczyste święto dla Pana, twego Boga. Nie będziesz wtedy wykonywał żadnej pracy. Odliczysz sobie siedem tygodni. Zaczniesz liczyć te siedem tygodni od zapuszczenia sierpa w zboże. Potem będziesz obchodził Święto Tygodni dla Pana, swego Boga, z dobrowolną ofiarą twojej ręki, którą dasz stosownie do tego, jak cię błogosławił Pan, twój Bóg. A w miejscu, które Pan, twój Bóg, wybierze na mieszkanie dla swego imienia, będziesz się radował przed Panem, swoim Bogiem, ty, twój syn i twoja córka, twój sługa i twoja służąca, Lewita, który jest w twoich bramach, przybysz, sierota i wdowa, którzy będą wśród was. I będziesz pamiętał, że byłeś niewolnikiem w Egipcie. Dlatego pilnuj wypełnienia tych nakazów. Będziesz obchodził Święto Namiotów przez siedem dni, gdy zbierzesz plony ze swojego klepiska i tłoczni. I będziesz się radował podczas tego święta, ty, twój syn i twoja córka, twój sługa i twoja służąca, Lewita, który jest w twoich bramach, przybysz, sierota i wdowa, którzy będą w obrębie twoich bram. Przez siedem dni będziesz obchodził uroczyste święto dla Pana, swego Boga, w miejscu, które Pan wybierze, gdyż Pan, twój Bóg, będzie cię błogosławił we wszystkich twoich zbiorach i w każdej pracy twoich rąk, i będziesz pełny radości. Trzy razy w roku wszyscy twoi mężczyźni pokażą się przed Panem, twoim Bogiem, w miejscu, które on wybierze: na Święto Przaśników, na Święto Tygodni i na Święto Namiotów. A nikt nie pokaże się przed Panem z pustymi rękami. Każdy przyjdzie z darem ze swojej ręki według błogosławieństwa Pana, twojego Boga, które on ci daje.
Sądownictwo i sprawiedliwość
— Ustanowisz sobie sędziów i urzędników we wszystkich swoich miastach, które Pan, twój Bóg, daje ci dla wszystkich waszych pokoleń, aby sądzili lud sprawiedliwym sądem. Nie będziesz naginał sądu, nie będziesz miał względu na osobę i nie będziesz brał daru, gdyż dar zaślepia oczy mądrych i wypacza słowa sprawiedliwych. Podążaj całkowicie za sprawiedliwością, abyś żył i posiadł ziemię, którą daje ci Pan, twój Bóg. Nie posadzisz sobie gaju z żadnego drzewa dokoła ołtarza Pana, swego Boga, jaki sobie zbudujesz. Nie postawisz sobie posągu, gdyż Pan, twój Bóg, nienawidzi tego.
Zwierzę ofiarne musi być bez wady
— Nie złożysz Panu, swemu Bogu, ofiary z cielca lub owcy, które mają skazę lub jakąkolwiek wadę, gdyż to budzi odrazę w Panu, twym Bogu.